Sourire au teint de glace - La Phaze

Pendant que le vieux monde s’occupe à chasser les super-héros

Humaine espèce en mal d'évolution

Danse seule face aux miroirs, s’kiffe en fait des kilos

Alimentaire est la prochaine religion

On entend plus le bruit de ceux qui se lèvent tôt

Ceux qui saignent au taf, des kleenex à peine des numéros

Pleins pouvoirs au pognon et Narcisse qui s’enjaille

21ème a l’heure du «Me myself and I»

21ème a l’heure du «Me myself and I»

I, I, I

Nos cerveaux ne gambergent plus

Se refusent à créer

Incapables de vivre condamnés à exister

Au milieu du flot continu d’images qui s’enchaînent

Impossible de choisir parmi 100 vies la sienne

Mais où sont passées nos envies nos ambitions les plus folles?

Le rêve d’absorber le monde réduit a la taille d’un smartphone

Perdu dans ce temps, perdu dans tout ce vent

Sourire au teint de glace

Nos cerveaux ne gambergent plus

Se refusent à créer

Incapables de vivre condamnés à exister

Au milieu du flot continu d’images qui s’enchaînent

Impossible de choisir parmi 100 vies la sienne

Que reste-t-il de nos amours?

De la haine en pagaille

Nourrie de la frustration, dans nos cœurs bien malades

Qu’on voudrait soigner à coups de likes et d’insta

Perdu dans ce temps

Sourire au teint de glace

Pendant que le vieux monde élève des menaces en stratégie

Qu’aux sommets des tours le casse du siècle ils négocient

Narcisse commente le moindre effet, ses photos filtrées

Dans une flaque de selfies son reflet s’est noyé

On n’entend plus l'écho de ceux qui se sont résignés

Traverser les mers dans leurs têtes la colombe ils l’avaient pas tuée

Pleins pouvoirs à la rue, mais la rue c’est pas la toile

21ème à l’heure du «Me, myself and I»

21ème a l’heure du «Me myself and I»

Nos cerveaux ne gambergent plus

Se refusent à créer

Incapables de vivre condamnés à exister

Au milieu du flot continu d’images qui s’enchaînent

Impossible de choisir parmi 100 vies la sienne

Mais où sont passées nos envies nos ambitions les plus folles?

Le rêve d’absorber le monde réduit à la taille d’un smartphone

Perdu dans ce temps, perdu dans tout ce vent

Sourire au teint de glace

Nos cerveaux ne gambergent plus

Se refusent à créer

Incapables de vivre condamnés à exister

Au milieu du flot continu d’images qui s’enchaînent

Impossible de choisir parmi 100 vies la sienne

Que reste-t-il de nos amours?

De la haine en pagaille

Nourrie de la frustration, dans nos cœurs bien malades

Qu’on voudrait soigner à coups de likes et d’insta

Perdu dans ce temps

Sourire au teint de glace

Terwijl de oude wereld bezig is met het jagen op superhelden

Menselijke evolutionaire soorten

Dans alleen voor de spiegels, kom af op het maken van kilo's

Eten is de volgende religie

Je hoort niet langer het geluid van degenen die vroeg opstaan

Degenen die bloeden op het werk, kleenex telt nauwelijks

Volle bevoegdheden voor het geld en Narcissus die enjaille

21e ten tijde van "Ikzelf en ik"

21e ten tijde van "Ikzelf en ik"

ik, ik, ik

Onze hersenen gokken niet meer

weigeren te creëren

Niet in staat om te leven, veroordeeld tot bestaan

Midden in de continue stroom van beelden die elkaar opvolgen

Kan niet kiezen uit 100 eigen levens

Maar waar zijn onze gekste ambities gebleven?

De droom om de wereld te absorberen, teruggebracht tot het formaat van een smartphone

Verloren in deze tijd, verloren in al deze wind

IJs Glimlach

Onze hersenen gokken niet meer

weigeren te creëren

Niet in staat om te leven, veroordeeld tot bestaan

Midden in de continue stroom van beelden die elkaar opvolgen

Kan niet kiezen uit 100 eigen levens

Wat blijft er over van onze liefdes?

Haat in overvloed

Gevoed door frustratie, in onze zieke harten

Dat we graag willen helen met likes en insta

Verloren in deze tijd

IJs Glimlach

Terwijl de oude wereld bedreigingen oproept in strategie

Dat ze op de toppen van de torens het aanbreken van de eeuw onderhandelen

Narcissus geeft commentaar op het minste effect, zijn gefilterde foto's

In een plas selfies verdronk haar spiegelbeeld

We horen niet langer de echo van degenen die zelf ontslag hebben genomen

De zeeën overstekend in hun hoofd de duif die ze niet hadden gedood

Volle krachten naar de straat, maar de straat is niet het canvas

21e op tijd voor "Ik, mezelf en ik"

21e ten tijde van "Ikzelf en ik"

Onze hersenen gokken niet meer

weigeren te creëren

Niet in staat om te leven, veroordeeld tot bestaan

Midden in de continue stroom van beelden die elkaar opvolgen

Kan niet kiezen uit 100 eigen levens

Maar waar zijn onze gekste ambities gebleven?

De droom om de wereld te absorberen, teruggebracht tot het formaat van een smartphone

Verloren in deze tijd, verloren in al deze wind

IJs Glimlach

Onze hersenen gokken niet meer

weigeren te creëren

Niet in staat om te leven, veroordeeld tot bestaan

Midden in de continue stroom van beelden die elkaar opvolgen

Kan niet kiezen uit 100 eigen levens

Wat blijft er over van onze liefdes?

Haat in overvloed

Gevoed door frustratie, in onze zieke harten

Dat we graag willen helen met likes en insta

Verloren in deze tijd

IJs Glimlach