Submerge - Doyle, Doyle Airence

Apprendre àconnaître son parcours

Guide ce miracle attendu tous les jours

Toucher l’espace sans avoir peur du vide

Toucher l’espace mais avoir peur du vide

Je ne peux plus continuer

La douleur s’installe

Comme les nausées fatales

Face au mur, je dois résister

Et si ma conscience décline

Et la fin se profile

La lumière blanche se dessine

Donne-moi la main pour la dernière fois

Car la mienne tombe

Si ton monde s’effronde sans moi

Effondré, égaré,

Incinère les maladies sur Terre

Sans renoncer

Éradique les impuretés de ma chaire

Tout va changer sans toi,

Les portes se ferment sur moi

Attirévers l’ombre ou survivre ici

J’ai beau hurlé, mon esprit s’enfuit

Quitter l’atmosphère

Je ne t’en veux pas

Ne me retiens pas dans ton ère

Je ne sens plus rien

Me decouvre enfin

Attirévers l’ombre ou survivre ici

Mon esprit s’enfuit

Leer je achtergrond kennen

Begeleid dit verwachte wonder elke dag

Raak de ruimte aan zonder angst voor leegte

Ruimte aanraken maar bang zijn voor leegte

Ik kan niet meer verder

De pijn slaat toe

Zoals dodelijke misselijkheid

Tegen de muur moet ik weerstand bieden

En als mijn bewustzijn afneemt

En het einde komt eraan

Het witte licht doemt op

Geef me je hand voor de laatste keer

Omdat de mijne valt

Als je wereld instort zonder mij

Ingestort, verloren,

Verbrand ziekten op aarde

Zonder op te geven

Verwijder onzuiverheden uit mijn vlees

Alles zal veranderen zonder jou,

De deuren sluiten voor mij

Naar de schaduw getrokken of hier overleven

Het maakt niet uit hoeveel ik schreeuwde, mijn geest vluchtte

Verlaat de sfeer

Ik ben niet boos op je

Houd me niet tegen in jouw tijdperk

Ik voel niets meer

eindelijk ontdek mij

Naar de schaduw getrokken of hier overleven

Mijn gedachten rennen weg