Onde Drømmer - SvartePetter, Sunny

Jeg sover, men jeg har bare onde drømmer

Jeg tror ikke det bor noe godt i meg

Jeg sover, men jeg hører bare onde stemmer

Jeg lover deg det bor noe ondt i meg

Jeg løper alt jeg har men jeg kan’kke rømme

Jeg sitter bare fast på det samme sted

Jeg kjenner noen puste meg i nakken

Når jeg kaster meg fra stupe her og faller i en evighet

Velkommen inn i Svartepetters villeste mareritt

Fanget i djevelens garn

Må han ofre sitt eneste barn

Vindene hvisker om døde trær mister kvister og løv

Blomster blir hissige rød, før de visner og dør

Er i et speil hus, møter mæ'sjøl

Hundre speilbilder stemmer i ett øredøvende brøl

Skriker de mot meg, det hele er temmelig sykt

Går i tusen knas, alle speila sprekker på likt

Jeg går inn i en mørk dal, går på scenen, står alene i en mørk sal

Blåser støv fra microfonen, bare tørker a’n

Vi tar mic’en, men jeg tørr faen ikke

Stemmen svikter, dette er mitt verste mareritt

Det er kaldt, siste lyset ebber mot natt

Jeg skriker lydløst, følte noe røre seg når lyset forsvant

Jeg står urørlig, salen ligger stille under svart

Jeg klarer knapt holde frykten i sjakk

Jeg sover, men jeg har bare onde drømmer

Jeg tror ikke det bor noe godt i meg

Jeg sover, men jeg hører bare onde stemmer

Jeg lover deg det bor noe ondt i meg

Jeg løper alt jeg har men jeg kan’kke rømme

Jeg sitter bare fast på det samme sted

Jeg kjenner noen puste meg i nakken

Når jeg kaster meg fra stupe her og faller i en evighet

Velkommen inn i Svartepetters sykeste helvete

Inn i hans mørkeste form, kan du dele hans dypeste sorg

Et vesen, mannet fram fra det dypeste vannet i sjelen

Vetter om dette kommer av djevelen selv, torturerer meg

Jeg lever i angst, de danser etter fela hans på djevelens ball

De steker meg og eter meg hel, de hakke planer om å etterlate en levende sjel

Og jeg ser graveren graver en grav, jeg blir galere enn gal, galere enn gal

igjen

Riv ravende rar, liv levende død

Menn, damer og barn, din mor skjermer sola, blir ett flammehav

Sola forsvinner i røyk, og himmelen fallen til bakken

Du hører mennesker som skriker for livet i natten

De kveles sakte, mens de kjenner at det prikker i halsen

Og luften fylles opp av giftige gasser

Jeg sover, men jeg har bare onde drømmer

Jeg tror ikke det bor noe godt i meg

Jeg sover, men jeg hører bare onde stemmer

Jeg lover deg det bor noe ondt i meg

Jeg løper alt jeg har men jeg kan’kke rømme

Jeg sitter bare fast på det samme sted

Jeg kjenner noen puste meg i nakken

Når jeg kaster meg fra stupe her og faller i en evighet

Ik slaap, maar ik heb alleen maar slechte dromen

Ik denk niet dat er iets goeds in mij zit

Ik slaap, maar ik hoor alleen boze stemmen

Ik beloof je dat er iets mis is met mij

Ik ren alles wat ik heb, maar ik kan niet ontsnappen

Ik zit gewoon vast op dezelfde plek

Ik weet dat iemand in mijn nek ademt

Als ik mezelf hier van de klif gooi en voor een eeuwigheid val

Welkom bij de wildste nachtmerrie van Svarteptter

Gevangen in het net van de duivel

Moge hij zijn enige kind offeren

De wind fluistert over dode bomen die twijgen en bladeren verliezen

Bloemen worden vurig rood, voordat ze verwelken en sterven

Is in een spiegelhuis, ontmoet mæ'sjøl

Honderd spiegelbeelden zijn te horen in één oorverdovend gebrul

Ze schreeuwen tegen me, het is allemaal behoorlijk ziek

Gaat in duizend kruimels, alle spiegels barsten tegelijk

Ik ga een donkere vallei binnen, ga het podium op, sta alleen in een donkere zaal

Blaast stof van de microfoon, droogt gewoon een'n

We nemen de microfoon, maar ik durf niet te neuken

De stem faalt, dit is mijn ergste nachtmerrie

Het is koud, het laatste licht ebt tegen de avond weg

Ik schreeuw stil, voelde iets bewegen toen het licht verdween

Ik sta roerloos, de hal ligt stil onder zwart

Ik kan mijn angsten amper onder controle houden

Ik slaap, maar ik heb alleen maar slechte dromen

Ik denk niet dat er iets goeds in mij zit

Ik slaap, maar ik hoor alleen boze stemmen

Ik beloof je dat er iets mis is met mij

Ik ren alles wat ik heb, maar ik kan niet ontsnappen

Ik zit gewoon vast op dezelfde plek

Ik weet dat iemand in mijn nek ademt

Als ik mezelf hier van de klif gooi en voor een eeuwigheid val

Welkom in de ziekste hel van Svarteptter

In zijn donkerste vorm kun je zijn diepste verdriet delen

Een wezen, opgeroepen uit de diepste wateren van de ziel

Weten of dit van de duivel zelf komt, martelt me

Ik leef in angst, ze dansen op zijn viool op de duivelsbal

Ze bakken me en eten me heel op, ze hacken plannen om een ​​levende ziel achter te laten

En ik zie de graver een graf graven, ik word gekker dan gek, gekker dan gek

nog een keer

Scheur vraatzuchtig lekker, leven levend dood

Mannen, vrouwen en kinderen, je moeder schermt de zon af, wordt een vlammenzee

De zon verdwijnt in rook en de lucht valt op de grond

Je hoort mensen 's nachts schreeuwen om het leven

Ze stikken langzaam, terwijl ze een tinteling in de keel voelen

En de lucht is gevuld met giftige gassen

Ik slaap, maar ik heb alleen maar slechte dromen

Ik denk niet dat er iets goeds in mij zit

Ik slaap, maar ik hoor alleen boze stemmen

Ik beloof je dat er iets mis is met mij

Ik ren alles wat ik heb, maar ik kan niet ontsnappen

Ik zit gewoon vast op dezelfde plek

Ik weet dat iemand in mijn nek ademt

Als ik mezelf hier van de klif gooi en voor een eeuwigheid val