Lass of the Low Country - Nina Simone

Oh, he was a lord of high degree

And she was a lass from the low countree

But she loved his lordship so tenderly.

Oh sorrow, sing sorrow

Now she sleeps in the valley where the wild flowers nod

And no one knows she loved him but herself and God

One morn when the sun was on the mead

He passed by her door on a milk white steed

She smiled and she spoke, but he paid no heed

Oh sorrow, sing sorrow

Now she sleeps in the valley where the wild flowers nod

And no one knows she loved him but herself and God

If you be a lass from the low countree

Don’t love of no lord of high degree

They haint got a heart for sympathy

Oh sorrow, sing sorrow

Now she sleeps in the valley where the wild flowers nod

And no one knows she loved him but herself and God

Oh, hij was een heer van hoge graad

En ze was een meisje uit het lage land

Maar ze hield zo teder van zijn heerschappij.

Oh verdriet, zing verdriet

Nu slaapt ze in de vallei waar de wilde bloemen knikken

En niemand weet dat ze van hem hield, behalve van zichzelf en van God

Op een ochtend toen de zon op de mede stond

Hij kwam langs haar deur op een melkwit ros

Ze glimlachte en ze sprak, maar hij schonk er geen aandacht aan

Oh verdriet, zing verdriet

Nu slaapt ze in de vallei waar de wilde bloemen knikken

En niemand weet dat ze van hem hield, behalve van zichzelf en van God

Als je een meisje uit het lage land bent

Houd niet van geen heer van hoge graad

Ze hebben geen hart voor sympathie

Oh verdriet, zing verdriet

Nu slaapt ze in de vallei waar de wilde bloemen knikken

En niemand weet dat ze van hem hield, behalve van zichzelf en van God