The Gallery - Joni Mitchell

When I first saw your gallery

I liked the ones of ladies

Then you began to hang up me You studied to portray me In ice and greens

And old blue jeans

And naked in the roses

Then you got into funny scenes

That all your work discloses

«lady, dont love me now I am dead

I am a saint, turn down your bed

I have no heart,"thats what you said

You said, «i can be cruel

But let me be gentle with you»

Somewhere in a magazine

I found a page about you

I see that now its josephine

Who cannot be without you

I keep your house in fit repair

I dust the portraits daily

Your mail comes here from everywhere

The writing looks like ladies

«lady, please love me now, I am dead

I am a saint, turn down your bed

I have no heart,"thats what you said

You said, «i can be cruel

But let me be gentle with you»

I gave you all my pretty years

Then we began to weather

And I was left to winter here

While you went west for pleasure

And now youre flying bock this way

Like some lost homing pigeon

Theyve monitored your brain, you say

And changed you with religion

«lady, please love me now I was dead

I am no saint, turn down your bed

Lady, have you no heart,"thats what you said

Well, I can be cruel

But let me be gentle with you

When I first saw your gallery

I liked the ones of ladies

But now their faces follow me And all their eyes look shady

Toen ik je galerij voor het eerst zag

Ik vond die van de dames leuk

Toen begon je me op te hangen. Je studeerde om me af te schilderen in ijs en groen

En oude spijkerbroek

En naakt in de rozen

Toen kwam je in grappige scènes

Dat al je werk onthult

"dame, hou niet van me nu ik dood ben"

Ik ben een heilige, zet je bed neer

Ik heb geen hart', dat zei je

Je zei: "ik kan wreed zijn"

Maar laat me vriendelijk voor je zijn»

Ergens in een tijdschrift

Ik heb een pagina over jou gevonden

Ik zie dat het nu Josephine is

Wie kan niet zonder jou?

Ik houd je huis in goede staat reparatie

Ik stof de portretten dagelijks af

Je post komt hier overal vandaan

Het schrijven ziet eruit als dames

"dame, hou alsjeblieft van me nu, ik ben dood"

Ik ben een heilige, zet je bed neer

Ik heb geen hart', dat zei je

Je zei: "ik kan wreed zijn"

Maar laat me vriendelijk voor je zijn»

Ik heb je al mijn mooie jaren gegeven

Toen begonnen we te weer

En ik moest hier overwinteren

Terwijl je naar het westen ging voor je plezier

En nu vlieg je deze kant op

Als een verloren postduif

Ze hebben je hersenen in de gaten gehouden, zeg je?

En veranderde je met religie

"dame, hou alsjeblieft van me nu ik dood was"

Ik ben geen heilige, zet je bed neer

Dame, heb je geen hart, "dat is wat je zei"

Nou, ik kan wreed zijn

Maar laat me zachtaardig voor je zijn

Toen ik je galerij voor het eerst zag

Ik vond die van de dames leuk

Maar nu volgen hun gezichten mij En al hun ogen zien er duister uit