Les enchainés - Les Chaussettes Noires

Tous les deux enchaînes

A bord de la galère

Portant nos amours

Nous voguons enchaînes

Par les joies, les misères

Et pour toujours

Nos cœurs, nos mains

Ne font plus qu’un

Sur le chemin des jours

Mes mêmes années creuseront à jamais

Les mêmes sillons sur nos fronts

Le même soleil sonnera le réveil

D’un amour plus fort que la veille

Nous irons enchaînés

Sachant que rien sur terre

Ne peut séparer

Nos deux noms enchaînés

Qui sur la même pierre

Seront gravés

Un jour lointain

Mais ce matin

Nos corps ont faim

Beide kettingen

Aan boord van de kombuis

Onze liefdes dragen

We varen in kettingen

Door de vreugden, de ellende

En voor altijd

Ons hart, onze handen

een worden

Op weg naar dagen

Mijn zelfde jaren zullen voor altijd graven

Dezelfde rimpels op ons voorhoofd

Dezelfde zon zal de wekker rinkelen

Met een liefde sterker dan gisteren

We gaan vastgeketend

Wetende dat niets op aarde

Kan niet scheiden

Onze twee gekoppelde namen

Wie op dezelfde steen?

zal worden gegraveerd

Een verre dag

Maar vanmorgen

Ons lichaam heeft honger