Who Am I - 38th Parallel

Made like a mirror to reflect his glory

But the glass got smashed, bought a counterfeit story

We gave into pride

Sacrificed life, on that day we died inside

Outside we ignited a rebellion

An infectious disease that labels us felons

Cold and alone, ever wandering in search of a home

Bridge:

Hearts breaking, hands shaking

In time with our hearts vibrating

We say bridges to yesterday are burned

Seasons over, all those leaves have turned

But we cannot look down

We can never keep our gaze locked on the ground

And we stand with wide wide eyes

As our world comes crashing down

Chorus

Who am I to say I’m right?

Who am I to say you’re wrong?

Play judge, look you in the eye

Who am I to throw the stones?

I remember when trust went for free

Sold for a smile on the face of a fantasy

Truth found her home in the pages of fairy tales

Decadent words formed the phrases for dreams that failed

Now trust is a costly commodity

Giving it away is the mark of absurdity

And truth is a homeless traveler

Hoping in the night to be found

And we wave goodbye to our innocence

And we wave goodbye to our ignorance

And we wave goodbye to our nursery mindsets

Abandoning cribs of complacence

Gemaakt als een spiegel om zijn glorie te weerspiegelen

Maar het glas werd verbrijzeld, kocht een vals verhaal

We hebben toegegeven aan trots

Opgeofferd leven, op die dag stierven we van binnen

Buiten hebben we een opstand ontstoken

Een infectieziekte die ons als criminelen bestempelt

Koud en alleen, altijd ronddwalend op zoek naar een huis

Brug:

Harten breken, handen trillen

In de tijd waarin ons hart trilt

We zeggen dat bruggen van gisteren zijn verbrand

Seizoenen voorbij, al die bladeren zijn omgedraaid

Maar we kunnen niet naar beneden kijken

We kunnen onze blik nooit op de grond houden

En we staan ​​met grote ogen

Terwijl onze wereld instort

Refrein

Wie ben ik om te zeggen dat ik gelijk heb?

Wie ben ik om te zeggen dat je ongelijk hebt?

Speel rechter, kijk je in de ogen

Wie ben ik om de stenen te gooien?

Ik weet nog dat vertrouwen gratis was

Verkocht voor een glimlach op het gezicht van een fantasie

De waarheid vond haar thuis in de pagina's van sprookjes

Decadente woorden vormden de zinnen voor dromen die mislukten

Vertrouwen is nu een kostbaar goed

Het weggeven is het kenmerk van absurditeit

En de waarheid is een dakloze reiziger

In de hoop in de nacht gevonden te worden

En we nemen afscheid van onze onschuld

En we nemen afscheid van onze onwetendheid

En we nemen afscheid van onze kinderkamermentaliteit

Het verlaten van wiegjes van zelfgenoegzaamheid