Nightly Sun - Jonathan Hultén

Here we are, standing in a gap in time

Here is still, outside the world is rushing by

We have stopped a journey just before its end

On the roadside we abide, existence bends

Then a vision strikes me with a blaze

In this dream is another death, one of utter grace

I see I have to dig right where I stand

Beyond the current’s flow, in no one’s land

A treasure flashed before my inner sight

Buried in the dirt, the intangible night

In spirit of the bold which I revere

I walk into the darkness I fear

The blackest spot is where I place my hand

The starkest truth I wish to understand

And if my pit will turn out as my grave

In life I will be free and not a slave

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

Contentment I don’t expect to find

But ardor is what purely fills my mind

In new shades and shadows the world is cast

Providing glimpses of the fire and the vast

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

And the dust, and the dust and the dust, and the dust, and the dust

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la

Hier staan ​​we, in een gat in de tijd

Hier is nog steeds, buiten de wereld raast voorbij

We hebben een reis net voor het einde gestopt

Aan de kant van de weg blijven we, het bestaan ​​buigt

Dan valt me ​​een visioen op met een gloed

In deze droom is een andere dood, een van uiterste genade

Ik zie dat ik moet graven waar ik sta

Voorbij de stroom van de stroom, in niemands land

Een schat flitste voor mijn innerlijke blik

Begraven in het vuil, de ongrijpbare nacht

In de geest van de stoutmoedigheid die ik vereer

Ik loop de duisternis in vrees ik

De zwartste plek is waar ik mijn hand plaats

De grimmigste waarheid die ik wil begrijpen

En als mijn kuil mijn graf zal blijken te zijn

In het leven zal ik vrij zijn en geen slaaf

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

Tevredenheid die ik niet verwacht te vinden

Maar ijver is wat puur mijn geest vervult

In nieuwe tinten en schaduwen wordt de wereld gegoten

Een glimp opvangen van het vuur en de uitgestrekte

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

En het stof, en het stof en het stof, en het stof, en het stof

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

Na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na, na-na-na

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la-la

La-la-la, la-la-la, la-la-la, la-la