The Sad Cafe - Eagles

Out in the shiny night, the rain was softly falling

Tracks that ran down the boulevard had all been washed away

Out of the silver light, the past came softly calling

And I remember the times we spent inside the Sad Café

Oh, it seemed like a holy place, protected by amazing grace

And we would sing right out loud, the things we could not say

We thought we could change this world with words like «love» and «freedom»

We were part of the lonely crowd inside the Sad Café

Oh, expecting to fly

We would meet on that beautiful shore in the sweet by and by

Some of their dreams came true, some just passed away

And some of them stayed behind, inside the Sad Café

The clouds rolled in and hid that shore

Now that Glory Train, it don’t stop here no more

Now I look at the years gone by and wonder at the powers that be

I don’t know why fortune smiles on some and let’s the rest go free

Maybe the time has drawn the faces I recall

But things in this life change very slowly if they ever change at all

No use in asking why, it just turned out that way

So meet me at midnight baby inside the Sad Café

Why don’t you meet me at midnight, baby, inside the Sad Café

Buiten in de glanzende nacht viel de regen zachtjes

Sporen die over de boulevard liepen waren allemaal weggespoeld

Uit het zilveren licht kwam het verleden zachtjes roepen

En ik herinner me de keren dat we in het Sad Café doorbrachten

Oh, het leek een heilige plaats, beschermd door geweldige genade

En we zouden hardop zingen, de dingen die we niet konden zeggen

We dachten dat we deze wereld konden veranderen met woorden als «liefde» en «vrijheid»

We maakten deel uit van de eenzame menigte in het Sad Café

Oh, verwacht te vliegen

We zouden elkaar ontmoeten op die prachtige kust in het zoete door en door

Sommige van hun dromen zijn uitgekomen, andere zijn net overleden

En sommigen van hen bleven achter, in het Sad Café

De wolken rolden naar binnen en verborg die kust

Nu die Glory Train, stopt het hier niet meer

Nu kijk ik naar de voorbije jaren en verwonder ik me over de krachten die er zijn

Ik weet niet waarom het geluk op sommigen lacht en laten we de rest vrijuit laten gaan

Misschien heeft de tijd de gezichten getrokken die ik me herinner

Maar dingen in dit leven veranderen heel langzaam als ze al veranderen

Het heeft geen zin om te vragen waarom, het is gewoon zo gelopen

Dus ontmoet me om middernacht baby in het Sad Café

Waarom ontmoet je me niet om middernacht, schat, in het Sad Café