Aquel Tapado de Armiño - Carlos Gardel

Aquel tapado de armiño,

todo forrado en lamé,

que tu cuerpito abrigaba

al salir del cabaret.

Cuando pasaste a mi lado,

prendida a aquel gigoló,

aquel tapado de armiño

¡cuánta pena me causó!

¿Te acordás?, era el momento

culminante del cariño;

me encontraba yo sin vento,

vos amabas el armiño.

Cuántas veces tiritando,

los dos junto a la vidriera,

me decías suspirando:

¡Ay, amor, si vos pudieras!

Y yo con mil sacrificios

te lo pude al fin comprar,

mangué a amigos y usureros

y estuve un mes sin fumar.

Aquel tapado de armiño

todo forrado en lamé,

que tu cuerpito abrigaba

al salir del cabaret.

Me resultó, al fin y al cabo,

más durable que tu amor:

el tapado lo estoy pagando

y tu amor ya se apagó.

Die bedekt met hermelijn,

allemaal gevoerd in lamé,

dat je kleine lichaam beschut

bij het verlaten van het cabaret.

Toen je me passeerde

verslaafd aan die gigolo,

die bedekt met hermelijn

wat spijt het me!

Weet je nog? Het was het moment

hoogtepunt van genegenheid;

Ik vond mezelf zonder wind,

je hield van de hermelijn.

Hoe vaak rillen?

de twee naast het raam,

je vertelde me zuchtend:

Oh liefje, als je kon!

En ik met duizend offers

Ik heb het eindelijk van je kunnen kopen,

Ik heb vrienden en woekeraars kwaad gemaakt

en ik rookte een maand niet.

Die bedekt met hermelijn

allemaal gevoerd in lamé,

dat je kleine lichaam beschut

bij het verlaten van het cabaret.

Het bleek immers

duurzamer dan uw liefde:

Ik betaal voor de gedekte

en je liefde is al vervaagd.