Buccolision / The Mistaken One - Part II (Geography Is Just A Symptom) - Overmars

A l’ombre du reflet de ce miroir à angle obtus

Récolter la semence du plus beau de nos pendus

Des jeunes filles en fleurs à foison de nos rêves

De langueur et d’amour doucement sur nos lèvres

A jamais couché sous des essaims de balles

Sans la sensation supplicière de se sentir sale

L’optique par le trou pour l’iris blottit

Dévisage sa victime par un regard meurtrit

Seule et frêle aux accents exorbités et exsangues

Enivré des relents d’un indésirable étrange

en glandes exocrine aux exsudats malsains

qui le chérit tout haut et le porte en son sein

Tradução p/ Inglês: BUCCOLISION

Standing in the shadow of this obtuse-angled mirror’s reflection

Harvesting the seeds of our prettiest hangman

Young girls in the prime of life galore, in our dreams

Of languor and love, on our lips, softly

Without the torturous sensation of filthiness

Optic through the hole where the iris huddles

Stares at its victim with heartbroken eyes

Drunk with the stale smell of an undesirable strangeness

Of exocrine glands and unhealthy exudations

Which cherishes it aloud and carries it in its womb.

The Mistaken One (Geography is Just a Sympton) (part II)

I am the mistaken one, once again.

And so is the ocean.

So is this ocean I have to fight, but we’re not fighting in the same league.

All this seems so useless.

So senseless.

I won’t fight this time, tired to get insane.

Geography is just a symptom.

Five summers of a recurrent dance, on the rhythm of fear, anger and

misunderstanding stopped harassing me.

A new season for sharks.

I know most of them, most of their habits but shadows of newcomers are getting

closer.

Nevermind potential bites, I’ll keep on swimming.

A new season for a dive.

Determined to hit rock bottom, escaping waves and streams.

Consciously.

I am the mistaken one, once again, embracing the ocean.

Kissing you for a last breath.

Kissing you for a lost dream.

In de schaduw van de reflectie van deze stompe spiegel

Verzamel het zaad van de mooiste van onze opgehangen

Bloemenmeisjes in overvloed van onze dromen

Van loomheid en liefde zachtjes op onze lippen

Nooit onder zwermen kogels geslapen

Zonder het martelende gevoel van vies voelen

De optiek door het gat voor de iris nestelt zich

Kijkt naar zijn slachtoffer met een gekneusde blik

Alleen en broos met uitpuilende en bloedeloze accenten

Bedwelmd door de hints van een vreemde ongewenste

in exocriene klieren met ongezonde exsudaten

die hem hardop koestert en hem in haar boezem draagt

Vertaling voor Engels: BUCCOLISION

Staande in de schaduw van de weerspiegeling van deze stomphoekige spiegel

Het oogsten van de zaden van onze mooiste beul

Jonge meisjes in de bloei van hun leven in overvloed, in onze dromen

Van loomheid en liefde, zacht op onze lippen

Zonder het martelende gevoel van vuiligheid

Optiek door het gat waar de iris ineengedoken zit

Kijkt naar zijn slachtoffer met diepbedroefde ogen

Dronken van de muffe geur van een ongewenste vreemdheid

Van exocriene klieren en ongezonde afscheidingen

Die het hardop koestert en in zijn schoot draagt.

The Mistaken One (Geografie is slechts een symptoom) (deel II)

Ik ben de verkeerde, nogmaals.

En zo is de oceaan.

Zo is deze oceaan die ik moet bevechten, maar we vechten niet in dezelfde competitie.

Dit lijkt allemaal zo nutteloos.

Zo zinloos.

Ik zal deze keer niet vechten, moe om gek te worden.

Aardrijkskunde is slechts een symptoom.

Vijf zomers van een terugkerende dans, op het ritme van angst, woede en

onbegrip stopte me lastig te vallen.

Een nieuw seizoen voor haaien.

Ik ken de meesten van hen, de meeste van hun kleren, maar schaduwen van nieuwkomers krijgen

dichterbij.

Laat staan ​​mogelijke beten, ik blijf zwemmen.

Een nieuw seizoen voor een duik.

Vastbesloten om de bodem te raken, te ontsnappen aan golven en beekjes.

Bewust.

Ik ben de verkeerde, nogmaals, die de oceaan omarmt.

Je kussen voor een laatste ademtocht.

Je kussen voor een verloren droom.