Sparrow - 3

A spoken word assumes the shape

Of histories to come

And the question raised is a shadow on the run

And so you lower your voice

And you make your choice

And then you whisper, «There could be no other way»

And for the very first time in a very long time

I can believe the words you say

Oh But I’m not your enemy

And I hope you know

I sit and stare into your hollow eyes

And away we go And I want you to know…

I’m not gonna blame you

For the beginning of the end

I’ve been reading the sign waves

Have been all my life

'Cause we know the difference

Between the worlds the eye begins to wander

How…

But your eyes are as cold

As empty caves

In unmarked graves

You know I wish that there could be some other way

And for the very first time in a very long time

You can believe the words I say

Well, I’m not your enemy

And I hope you know

I see the hunger in your hollow eyes

And I watch it grow

Caught in the flow

Of your blood’s undertow

No, I’m not gonna blame you

For the beginning of the end

I’ve been reading the sign waves

Have been all my life

'Cause we know the difference

Between the worlds the eye begins to wander

How…

I’m not gonna blame you

For the beginning of the end

I’ve been reading the sign waves

Have been all my life (I have been all my life)

'Cause we know the difference

Between the worlds the eye begins to wander

(Wonder how…)

(I've been all my life)

Spoke to your ghost in a dream so real

Like a photograph for the way

That I feel to wonder (how) how

It’s time to take your chemical

Close your eyes

And the twilight pulls you under

Een gesproken woord neemt vorm aan

Van de komende geschiedenissen

En de opgeworpen vraag is een schaduw op de vlucht

En dus demp je je stem

En jij maakt je keuze

En dan fluister je: "Er kan geen andere manier zijn"

En voor de allereerste keer in een zeer lange tijd

Ik kan de woorden geloven die je zegt

Oh, maar ik ben je vijand niet

En ik hoop dat je het weet

Ik zit en staar in je holle ogen

En daar gaan we En ik wil dat je weet...

Ik ga het je niet kwalijk nemen

Voor het begin van het einde

Ik heb de tekengolven gelezen

Mijn hele leven al geweest

Omdat we het verschil kennen

Tussen de werelden begint het oog te dwalen

Hoe…

Maar je ogen zijn net zo koud

Als lege grotten

In ongemarkeerde graven

Je weet dat ik zou willen dat er een andere manier was

En voor de allereerste keer in een zeer lange tijd

Je kunt de woorden geloven die ik zeg

Nou, ik ben niet je vijand

En ik hoop dat je het weet

Ik zie de honger in je holle ogen

En ik zie het groeien

Gevangen in de stroom

Van de onderstroom van je bloed

Nee, ik ga het je niet kwalijk nemen

Voor het begin van het einde

Ik heb de tekengolven gelezen

Mijn hele leven al geweest

Omdat we het verschil kennen

Tussen de werelden begint het oog te dwalen

Hoe…

Ik ga het je niet kwalijk nemen

Voor het begin van het einde

Ik heb de tekengolven gelezen

Al mijn hele leven (ik ben mijn hele leven geweest)

Omdat we het verschil kennen

Tussen de werelden begint het oog te dwalen

(Vraag me af hoe...)

(Ik ben mijn hele leven al)

Sprak met je geest in een droom die zo echt is

Like een foto voor onderweg

Dat ik me afvraag (hoe) hoe?

Het is tijd om uw chemische stof in te nemen

Sluit je ogen

En de schemering trekt je naar beneden