У беды глаза зелёные - Анатолий Могилевский

У беды глаза зелёные

Не простят не пощадят

С головой иду склонённою

Виноватый прячу взгляд

В поле ласковое выйду я

И заплачу над собой

Кто же боль такую выдумал

И за что мне эта боль

Я не думал просто вышло так

По судьбе не по злобе

Не тобой рубашка вышита

Чтоб я нравился тебе

И не ты со мною об руку

Из гостей идёшь домой

И нельзя мне даже облаком

Плыть по небу над тобой

В нашу пору мы не встретились

Свадьбы сыграны давно

Для тебя быть лишним третьим мне

Знать навеки суждено

Ночи ночи раскалённые

Сон травою шелестят

У беды глаза зелёные

Неотступные глядят

Trouble heeft groene ogen

Zal niet vergeven zal niet sparen

Ik loop met mijn hoofd gebogen

Schuldig, ik verberg mijn ogen

Ik ga het aanbestedingsveld in

En ik zal huilen om mezelf

Wie heeft deze pijn uitgevonden?

En waarom heb ik deze pijn nodig?

Ik dacht niet dat het zomaar gebeurde

Door het lot, niet door boosaardigheid

Het shirt is niet door jou geborduurd

Zodat je me leuk vindt

En je bent niet bij mij hand in hand

Van de gasten ga je naar huis

En ik kan niet eens een wolk gebruiken

Zweef door de lucht boven je

In onze tijd hebben we elkaar niet ontmoet

Bruiloften lang geleden gespeeld

Voor jou om overbodige derde voor mij te zijn

Om voor altijd voorbestemd te kennen

Warme nachten

Slaap ritselend gras

Trouble heeft groene ogen

Meedogenloos staren