Gravenimage - Sonata Arctica

We met that night, when the sea ran high

And I craved for more of that nearlove experience

Those who the music hath then joined together

Are now but asunder…

Remember me, when I lit the fire

To Keep us warm

On a cold winter morning

Now I pass through the moment

Can I still recognize a beautiful melody…

I play a note, but hear no sound

Have I lost my love or the wings I found

When I was young…

…and eager to please anyone who had time…

Needed to sing the very notes I heard

Had to stay in the shadows and seek for the loneliness

Nevertheless, the price was higher than I realized

I was to live alone, ready to make the sacrifice

Was I in love with you…

My old heart, little harder again

Once the light goes out, everything ends

It is time…

Ready to cause a scene, ready to make the sacrifice

Ready to play the note, ready to end the final show

The only thing I know

The Pain is here

To stay I fear

In my eyes

I can change one note and make you cry

In this state of mind

Silence is a crime

How can life be so feigned and cold

I´ve answered the call of every melody, lovingly

Did I find the answers to all my questions

Or a Gravenimage of me…

If I found the hidden fountain

Drank the wisdom from it´s deep

Would I have the time to save me

Would I have them both to keep

We ontmoetten elkaar die nacht, toen de zee hoog liep

En ik verlangde naar meer van die bijna-liefde-ervaring

Degenen die de muziek vervolgens heeft samengevoegd

Zijn nu maar uiteen…

Denk aan mij, toen ik het vuur aanstak

Om ons warm te houden

Op een koude winterochtend

Nu ga ik door het moment

Kan ik nog een mooie melodie herkennen...

Ik speel een noot, maar hoor geen geluid

Ben ik mijn liefde verloren of de vleugels die ik heb gevonden?

Toen ik jong was...

...en enthousiast om iedereen te plezieren die tijd had...

Nodig om de noten te zingen die ik hoorde

Moest in de schaduw blijven en de eenzaamheid zoeken

Toch was de prijs hoger dan ik me realiseerde

Ik zou alleen wonen, klaar om het offer te brengen

Was ik verliefd op je...

Mijn oude hart, weer een beetje harder

Zodra het licht uitgaat, eindigt alles

Het is tijd…

Klaar om een ​​scène te veroorzaken, klaar om het offer te brengen

Klaar om de noot te spelen, klaar om de laatste show te beëindigen

Het enige dat ik weet

De pijn is hier

Om te blijven vrees ik

In mijn ogen

Ik kan één noot veranderen en je aan het huilen maken

In deze gemoedstoestand

Stilte is een misdaad

Hoe kan het leven zo geveinsd en koud zijn?

Ik heb de roep van elke melodie liefdevol beantwoord

Heb ik de antwoorden op al mijn vragen gevonden?

Of een Gravenafbeelding van mij...

Als ik de verborgen fontein heb gevonden

Dronk de wijsheid uit de diepte

Zou ik de tijd hebben om me te redden?

Zou ik ze allebei willen houden?