A Vision Of A Nameless Soul - Varathron

Far from the eternal horizons

Far from the gates of sleep

Guarded by unspeakable demons

(Where) I lived endless lives

(Where) I beheld the pale moon of sorrow

(Where) my agony ran away like a howl out of my mouth

(Where) my eyes were petrified by fear!

I roam for centuries over the vast oceans

Under the fierce black clouds

Torn by lightnings and thunders

I saw the eternal kingdoms rose!!!

I ran like a wolf

Under enormous trees of primordial forests

Where the leaves rustling

Cause a strange chill

Knowing that sometime it will appear

You feel its shadow and its grotesque sight

You are like a hunted animal

At the mercy of the ruthless predator!!!

I traveled over snowy mountains

I was hearing screaming of pleasure and terror

When the night covered them and the sky

As a sweet lover, kissed their peaks

I crossed dead rivers

And out of cursed lakes — I saw!!!

— life!!!

I walked into vast deserted palaces

In endless chambers

I scrutinize occult frescoes

My tear was petrified by looking

At strange figures!!!

Everlasting melancholy, everlasting loneliness

Everlasting pain, everlasting blasphemy!

I saw life rose from the water

I saw the truth i didn’t wish to know!!!

I heard hysterical cries

Of invisible demons

Rose out of deep green swamp

In the vertigo of eternity

How insuperable is my spirit’s sin

How huge the size of my condemnation

No salvation I can find

I couldn’t even remember

I couldn’t even describe

I wish I could die — to forget -!!!

Everlasting melancholy, everlasting loneliness

Everlasting pain, everlasting blasphemy!!!

Ver van de eeuwige horizonten

Ver van de poorten van de slaap

Bewaakt door onuitsprekelijke demonen

(Waar) Ik leefde eindeloze levens

(Waar) Ik zag de bleke maan van verdriet

(Waar) mijn pijn wegliep als een gehuil uit mijn mond

(Waar) mijn ogen versteend waren van angst!

Ik zwerf al eeuwen over de uitgestrekte oceanen

Onder de felle zwarte wolken

Verscheurd door bliksem en donder

Ik zag de eeuwige koninkrijken opkomen!!!

Ik rende als een wolf

Onder enorme bomen van oerbossen

Waar de bladeren ritselen

Een vreemde rilling veroorzaken

Wetende dat het ooit zal verschijnen

Je voelt zijn schaduw en zijn groteske aanblik

Je bent als een opgejaagd dier

Overgeleverd aan de genade van het meedogenloze roofdier!!!

Ik heb over besneeuwde bergen gereisd

Ik hoorde geschreeuw van plezier en terreur

Toen de nacht hen en de lucht bedekte

Als een lieve minnaar, kuste hun toppen

Ik stak dode rivieren over

En uit vervloekte meren — ik zag het!!!

- leven!!!

Ik liep enorme verlaten paleizen binnen

In eindeloze kamers

Ik onderzoek occulte fresco's

Mijn traan was versteend door te kijken

Met vreemde cijfers!!!

Eeuwige melancholie, eeuwige eenzaamheid

Eeuwige pijn, eeuwige godslastering!

Ik zag het leven oprijzen uit het water

Ik zag de waarheid die ik niet wilde weten!!!

Ik hoorde hysterische kreten

Van onzichtbare demonen

Roos uit het diepgroene moeras

In de hoogtevrees van de eeuwigheid

Hoe onoverkomelijk is de zonde van mijn geest?

Hoe groot de omvang van mijn veroordeling

Geen redding die ik kan vinden

Ik kon het me niet eens herinneren

Ik kon het niet eens beschrijven

Ik wou dat ik kon sterven - om te vergeten -!!!

Eeuwige melancholie, eeuwige eenzaamheid

Eeuwige pijn, eeuwige godslastering!!!