Dön - Mustafa Ceceli

Çoğaldı git gide yokluğun dağ gibi

Atılmış üzerime ağ gibi

Zaman ilaç değil yanmaya alıştıran

Hepsi sönse de yanan

Tek bir çıra gibi

Kim bilir kaç ilkbahar yaz sonbahar kış

Aylar mevsimler derken

Seneler sensiz geçti

Büyüdü ağaç oldu çoktan

Ektiğimiz fidanlar gölgesinde

Kaç gün geceyi zor ettik

Dön dayanamıyorum artık

Dön bu ne çok yalnızlık

Çık gel ne olursun apansız

Hadi dön, hadi dön, hadi dön yalansız

Uzayıp giden yollara kitlenmiş gözlerim

Tükenmiyor ümit bir olmazı bekliyorum

Bulurmu bulur benide

Günün birinde bir mucze

Duayı duaya ekliyorum

Dön dayanamıyorum artık

Dön bu ne çok yalnızlık

Çık gel ne olursun apansız

Hadi dön, hadi dön, hadi dön yalansız

Het is toegenomen, je afwezigheid is als een berg

Als een net dat over me heen wordt gegooid

Tijd is geen medicijn, het is een gewoonte om te verbranden

Brandend ook al gaan ze allemaal uit

als een enkele aanmaak

Wie weet hoeveel lente zomer herfst winter

Wanneer de maanden de seizoenen zijn

Jaren gingen voorbij zonder jou

Het is uitgegroeid tot een boom

In de schaduw van de zaailingen die we hebben geplant

Hoeveel dagen hebben we een zware nacht gehad?

Kom terug, ik kan er niet meer tegen

Kom terug, dit is zo eenzaam

Kom naar buiten, alsjeblieft

Kom terug, kom terug, kom terug zonder te liegen

Mijn ogen zijn gericht op de wegen die zich uitstrekken

Hoop raakt niet op, ik wacht op het onmogelijke

Zal je me vinden?

Op een dag een wonder

Ik voeg het gebed toe aan het gebed

Kom terug, ik kan er niet meer tegen

Kom terug, dit is zo eenzaam

Kom naar buiten, alsjeblieft

Kom terug, kom terug, kom terug zonder te liegen