А мне бы до утра - 140 Д

Два года вот прошло, а всё как вчера.

Как вспомнишь, наберёшь: «Привет!

Как твои дела?»

Вот опять закурил, наверно не забыл,

Ладно, не грусти, пока я сам, как-то до утра.

Опять схватить простуду — всё форточки-сквозняки.

Да нет, ещё не встретил, может быть, но вдали.

В окне мне ветра вой, и о тебе не вслух.

Куда прикажешь деть три года что до этих двух?

Припев:

А мне бы до утра по мокрым тротуарам

Идти, встречать рассвет с одной тобою рядом.

Зачем, зачем, зачем так долго длиться ночь,

И как же мне прогнать дурные мысли прочь.

А мне бы до утра забыть про то что где-то,

С работы ты идёшь совсем к другому человеку.

Наверно лучше нет, кто там с тобою,

Передавай привет и пусть растёт большой!

Тебе опять на поезд в другие города.

Да, что-то не выходит, мой дубль номер два.

Опять погода дрянь, то слякоть, то минус семь,

А мне бы окунуться, да так, чтобы не совсем.

А сколько там твоих, хоть с кем-то, да по пути.

Нет, не хочу пытаться, два раза здесь не пройти.

А мне бы до утра, хотя бы до шести.

Ну всё, давай, пока, забудь, прости.

Припев:

А мне бы до утра по мокрым тротуарам

Идти, встречать рассвет с одной тобою рядом.

Зачем, зачем, зачем так долго длиться ночь,

И как же мне прогнать дурные мысли прочь.

А мне бы до утра забыть про то что где-то,

С работы ты идёшь совсем к другому человеку.

Наверно лучше нет, кто там с тобою,

Передавай привет и пусть растёт большой!

Twee jaar zijn verstreken en alles is als gisteren.

Zodra u het zich herinnert, typt u: "Hallo!

Hoe gaat het met je?"

Hier stak hij weer een sigaret op, waarschijnlijk niet vergeten,

Oké, wees niet verdrietig terwijl ik alleen ben, op de een of andere manier tot de ochtend.

Om weer verkouden te worden - alle ventilatieopeningen zijn tocht.

Nee, ik heb elkaar nog niet ontmoet, misschien, maar ver weg.

In het raam huilt de wind naar me, en ik hoor niets over jou.

Waar bestel je drie jaar voor deze twee?

Refrein:

En ik zou tot de ochtend op natte trottoirs hebben

Ga, ontmoet de dageraad met jou alleen.

Waarom, waarom, waarom duurt de nacht zo lang?

En hoe kan ik slechte gedachten verdrijven.

En ik zou tot de ochtend willen vergeten dat ergens,

Vanuit je werk ga je naar een heel ander persoon.

Waarschijnlijk beter van niet, wie is daar bij jou,

Zeg hallo en laat de grote groeien!

Je zit weer in de trein naar andere steden.

Ja, er gaat iets niet goed, mijn mening is nummer twee.

Weer is het weer rotzooi, dan sneeuwbrij, dan min zeven,

En ik zou graag willen duiken, maar niet helemaal.

En hoeveel van jullie zijn er, in ieder geval met iemand, maar onderweg.

Nee, ik wil het niet proberen, je komt hier geen twee keer doorheen.

En ik wil graag tot de ochtend, in ieder geval tot zes uur.

Nou, dat is het, kom op, voor nu, vergeet het, het spijt me.

Refrein:

En ik zou tot de ochtend op natte trottoirs hebben

Ga, ontmoet de dageraad met jou alleen.

Waarom, waarom, waarom duurt de nacht zo lang?

En hoe kan ik slechte gedachten verdrijven.

En ik zou tot de ochtend willen vergeten dat ergens,

Vanuit je werk ga je naar een heel ander persoon.

Waarschijnlijk beter van niet, wie is daar bij jou,

Zeg hallo en laat de grote groeien!