Marshland - Mortiis

I have been here for too long in this lonesome twisted land

It is deep and sickening, I have to find my way back home

The only way to find myself is to descend deeper still

I’m stuck and cold

I’m stuck and cold in marshland

I’m stuck and cold where life is plentiful but nothing lives

A voice I know speaks to me of self-deceit and mockery

I search for life and sights to see

Somewhere beyond this cold machinery.

(So take me out of this insanity)

Nothing that I say or do, matters to the Big Machine

Nothing that I think or feel, matters to the Big Machine

And if I’m dead when tomorrow’s gone, the Big Machine will just move on

The scar you gave me left my soul, hollow like the love you showed

That empty shell you offered me, took me further away From the Machine

Ik ben hier al te lang in dit eenzame, kronkelige land

Het is diep en misselijkmakend, ik moet mijn weg terug naar huis vinden

De enige manier om mezelf te vinden is door nog dieper af te dalen

Ik zit vast en heb het koud

Ik zit vast en heb het koud in moerasland

Ik zit vast en heb het koud waar het leven overvloedig is, maar niets leeft

Een stem die ik ken, spreekt tegen mij over zelfbedrog en spot

Ik zoek naar leven en bezienswaardigheden om te zien

Ergens buiten deze koude machinerie.

(Dus haal me uit deze waanzin)

Niets wat ik zeg of doe, is van belang voor de Big Machine

Niets dat ik denk of voel, is van belang voor de Big Machine

En als ik dood ben als morgen voorbij is, gaat de Big Machine gewoon verder

Het litteken dat je me gaf, verliet mijn ziel, hol als de liefde die je toonde

Die lege huls die je me aanbood, bracht me verder weg van de machine