Znasz mnie - Zeus

Matka nie wychowała kłamcy, ojciec — tchórza.\nOsiedle nie zrobiło ze mnie z klatki ćpuna.\nMarzenie zabrało mnie z ławki na scenę,\ndla niedoszłego samobójcy to i tak za wiele.\nPodziemie dało mi ten brudny sznyt.\nZe szkoły pamiętam niewiele, prócz brudnych szyb.\nNie robię krzywych akcji, jestem dumny zbyt\nwięc koledzy z branży próbowali pluć i gryźć.\nChuj im w pysk! Rap to złudny syf\ni czasami tak tu się traci kumpli — pstryk!\nNa szczyt, wszyscy by chcieli windą\nale my, tylko my jesteśmy Pierwszy Milion.\nOd gadek przy browarze zimą, po jebany tour.\nGłowami przebiliśmy, bracie ten jebany mur\ni nie odpuszczę za chuj, nim się boom nie zacznie\ni w kult zmienimy tę zajawkę, znasz mnie!\nMój świat leci na pysk\nfull strat mam a nie zysk\nznów dna sięgam, czy dziś… zgasnę?\nChoć nie zawsze chce się żyć,\nnie jestem jednym z tych,\nco w trakcie walki opuszczają gardę.\nCharakter. ponoć mam ciężki i trudny.\nNie stawiam śmieci z przyjaciółmi na równi.\nJak mam kogoś za szmatę, z nim nie biję piątek.\nJak cisnę mu w czwartek, to z nim nie piję w piątek.\nPierdolę to! Mam swoją dumę,\ngdy reszta przed nagraniem zakłada na majka gumę.\nMówię, co czuję i nie poprę szajsu.\nNie żałuję, nawet, gdy to robię kosztem hajsu\ni śpię dobrze bratku, nie mam dwóch sumień.\nTwój mesjasz wygląda jakby nie spał w ogóle.\nTwoi ludzie poszukują tylko dróg na skróty,\npatrzą w górę a w tym czasie im związują buty.\nJa — wolę obrócić swe porażki w sukces\nniż pośród służby być podnóżkiem.\nTy — znikasz pod łóżkiem, kiedy światło gaśnie, co błaźnie?\nWiesz, kto gra odważnie, znasz mnie!\nMój świat leci na pysk\nfull strat mam a nie zysk\nznów dna sięgam, czy dziś… zgasnę?\nChoć nie zawsze chce się żyć,\nnie jestem jednym z tych,\nco w trakcie walki opuszczają gardę.\nRodzina — chciałbym dać jej więcej serca\nlecz, myślę wiecznie o tych świeżych wersach.\nScena — to teraz mój drugi dom,\njeśli zdechnę na dechach, nie waż się smucić, ziom!\nChciałem rzucić to ze sto razy.\nKiedy wracam prawie bez kasy z jebanej trasy\nwciąż mam odwagę marzyć, choć to szczerze trudne.\nAle wiem, że nie odpuszczę, prędzej umrę.\nZnowu czuję się, jak przed debiutem,\nspychany pod powierzchnię butem.\nMoże jestem trupem, skoro mówisz tak?\nI tak wrócę. Szykuj się na trupi jad!\nTo jest Pierwszy Milion — New Kids On The Block.\nMogę przeżyć wszystko, zmienić świat.\nPieprzyć fart, słabi polegają na farcie!\nMój hajs, sam wyrwę z gardła szansie, znasz mnie!\nMój świat leci na pysk\nfull strat mam a nie zysk\nznów dna sięgam, czy dziś… zgasnę?\nChoć nie zawsze chce się żyć,\nnie jestem jednym z tych,\nco w trakcie walki opuszczają gardę.