The Weeping Vessel - ZAO

Woe to the vessel

For it couldn’t compose

The igniting spark

Oh, it shuddered

And collapsed

Beneath the weight of it all

Slowly it is reassembled

As a wound not seen but felt

No sense of presence

Oh, again it shudders

Oh, again it collapsed

The vessel

It wept

And crept behind the door

Echoes dripping down the walls

Crawling underneath the floor

Procession to a grave

Unknown is the one we mourn

An entity lost on its way

To this our physical plane

It was a shadow

Cast from a flame

Indestructible energy that still remains

Wee het schip

Want het kon niet componeren

De ontstekende vonk

Oh, het huiverde

en stortte in

Onder het gewicht van alles

Langzaam wordt het weer in elkaar gezet

Als een wond niet gezien maar gevoeld

Geen gevoel van aanwezigheid

Oh, het huivert weer

Oh, het is weer ingestort

het vaartuig

Het huilde

En kroop achter de deur

Echo's druipen langs de muren

Onder de vloer kruipen

Processie naar een graf

Onbekend is degene om wie we rouwen

Een entiteit die onderweg is verdwaald

Naar dit ons fysieke vlak

Het was een schaduw

Gegoten uit een vlam

Onverwoestbare energie die er nog steeds is