PS 77 - ZAO

Cry out to God for help

I cried out to God to hear me

When I was distressed, I sought the Lord

I stretched out my hand

But found no comfort

I remembered you God and I groaned;

My spirit, it grew faint

You kept my eyes from closing

When I was to troubled to speak

I thought about the former days

I remember my songs in the night

My heart mused my spirit inquired.

Will the Lord reflect forever?

Will He never show His favor again?

Has this unfailing love vanished forever

Has His (promise?, or will since?) failed for all time

Has God forgotten to be merciful

Has His anger withheld His compassion

Then I thought

«To this I will (appeal? or appear?)-the years of the right hand of the Most

High

I will remember the deeds of (the? or my?) Lord

If, and, ago

I will meditate on all Your works

And consider all Your deeds

Your ways God are holy

What God is great like our God

Roep tot God om hulp

Ik riep tot God om naar me te luisteren

Toen ik bedroefd was, zocht ik de Heer

Ik strekte mijn hand uit

Maar vond geen troost

Ik herinnerde me je God en ik kreunde;

Mijn geest, het werd zwak

Je zorgde ervoor dat mijn ogen niet sloten

Toen ik moeite had om te spreken

Ik dacht aan vroeger

Ik herinner me mijn liedjes in de nacht

Mijn hart peinsde, vroeg mijn geest.

Zal de Heer voor altijd reflecteren?

Zal Hij nooit meer Zijn gunst bewijzen?

Is deze onfeilbare liefde voor altijd verdwenen?

Is Zijn (belofte? of sindsdien?) voor altijd gefaald?

Is God vergeten genadig te zijn?

Heeft Zijn woede Zijn mededogen ingehouden?

Toen dacht ik:

"Hiertoe zal ik (beroep doen? of verschijnen?) - de jaren van de rechterhand van de Meeste

Hoog

Ik zal de daden van (de? of mijn?) Heer herinneren

Als, en, geleden

Ik zal mediteren op al Uw werken

En overweeg al Uw daden

Uw wegen God zijn heilig

Wat God zo groot is als onze God