Yaralısın - Zakkum

Yalnızsın, kuşlara hasret bir korkuluk gibi

Unutulacaksın, hiç okunmamış eski bir kitap gibi

Yorgunsun, artık mürekkep tutmaz bir defter gibi

Yıkılacaksın, yırtıp atılan son bir mektup gibi

Yaralısın ve yaralı kalacaksın

Geceleri yatağında yarana sarılacaksın

Yalnızsın, yaprakların örttüğü eski bir sokak gibi

Küskünsün, balıklarını kıyıya vuran bir okyanus gibi

Yağmursuzsun, hikayesi eksik bir ihtiyar ağaç gibi

Anlamsızsın, çocukların korktuğu bir dönme dolap gibi

Yaralısın ve yaralı kalacaksın

Geceleri yatağında yarana sarılacaksın

Yalnızsın, korkuluk gibi.

Yorgunsun, İstanbul gibi.

Yıkılacaksın, bir duvar gibi.

Unutulacaksın, her yalnız gibi.

Yalnızsın, bir bedel gibi.

Yorgunsun, İstanbul gibi.

Küskünsün, bir çocuk gibi.

Unutulacaksın, her yalnız gibi

Je bent alleen, als een vogelverschrikker die naar vogels verlangt

Je wordt vergeten, als een oud boek dat nog nooit is gelezen

Je bent moe, als een notitieboekje dat geen inkt meer vasthoudt

Je zult afbrokkelen als een laatste verscheurde letter

Je bent geblesseerd en je blijft geblesseerd

Je zult 's nachts je wond in je bed knuffelen

Je bent alleen, als een oude straat bedekt met bladeren

Je bent beledigd, als een oceaan die zijn vissen aanspoelt

Je bent zonder regen, als een oude boom zonder verhaal

Je bent zinloos, als een reuzenrad waar kinderen bang voor zijn

Je bent geblesseerd en je blijft geblesseerd

Je zult 's nachts je wond in je bed knuffelen

Je bent alleen, als een vogelverschrikker.

Je bent moe, net als Istanbul.

Je stort in als een muur.

Je zult worden vergeten, zoals elke eenling.

Je bent alleen, als een prijs.

Je bent moe, net als Istanbul.

Je bent boos, als een kind.

Je zult worden vergeten, zoals elke eenling