Koma ( Düet: Hayko Cepkin ) - Zakkum, Hayko Cepkin

Vazgeç artık, bırak çırpınmayı

Çoktan kurudu birlikte terlenen yatak

Geçti artık, bırak kıvranmayı

Atmıyor nabzın, yetmiyor uyku hapların

Bitti artık, bırak sızlanmayı

Cansız kollarınla sarıl yalnızlığına…

Açılıp giden gözlerinle bakarken ona hala

Düşük yapmışsa ümitleri,

Ölmüşse son bebek

Beşikte salladığın yalnızlık büyüyecek

Ağlarsın sayıklarsın

Ama kim yetişecek

Cehennemi görmen çin

Ölmen gerekmeyecek

Kes kanatamazsın,

Beni acıtamazsın

Yalnızlıktan nasır tuttum ben

Vur yıkamazsın

Gel korkutamazsın…

Geef het op, stop met worstelen

Het bed samen zweten is al droog

Het is nu voorbij, stop met kronkelen

Je hartslag klopt niet, je slaappillen zijn niet genoeg

Het is nu voorbij, stop met zeuren

Omhels je eenzaamheid met je levenloze armen...

Kijk hem nog steeds met je wijd open ogen aan

Als hun hoop laag is,

Laatste baby indien dood

De eenzaamheid die je in de wieg schommelt zal groeien

Je huilt, je telt

Maar wie haalt het in?

de hel zien

je hoeft niet dood te gaan

Snijd het, je kunt niet bloeden

je kunt me geen pijn doen

Ik kreeg eelt van eenzaamheid

Schiet, je kunt niet wassen

Kom op, je kunt niet schrikken...