Şarapnel - Zakkum

Kırılıp dökülen bir anı yaşadığım

Parçaları ayrı şehirler de

Bir şarapneldi, patladı yalnızlık

Sadece kendin vardın menzilde

Bu da şekil iken, o silik mutluluğun

Günden güne eridi gitti ellerinden

Bir yorgan gibi üşüdükçe sokulduğun

Kaskatı kesilmiş bomboş geçmişte…

Kaşıdıkça büyüyen bir kabuk taşıdığın,

Yarısı apayrı bedenlerde

Kartondan yapma bir kayıktı mutluluğun

Karda yamuldu delik yelkeniyle

Bitsin istiyorsun artık bedeli önemsz

Çünkü yorgunsun artık kalıverdin kimsesiz

Nefes almaz zor artık, bitsin eziyetsin

Susmak istiyorsun artık, kelimeler gereksiz

Susma ne olur susma

Çünkü muhtaçsın haykırmaya

Korkma, korkma

Sıran gelecekti korktukça unutma

Ik leefde een moment dat brak en morste

In aparte steden

Het was een granaatscherf, de eenzaamheid explodeerde

Alleen jij was binnen bereik

Terwijl dit de vorm is, dat vage geluk

Dag na dag smolt het van hun handen weg

Als een quilt waar je lekker in wegkruipt als je het koud krijgt

In het bevroren, lege verleden...

Je draagt ​​een korst die groeit terwijl je krabt,

De helft in verschillende lichamen

Jouw geluk was een boot van karton

In de sneeuw met zijn gatenzeil

Je wilt dat het stopt, nu doet de prijs er niet meer toe

Omdat je moe bent, word je alleen gelaten

Het is moeilijk om te ademen nu, laat het voorbij zijn

Nu wil je je mond houden, woorden zijn nutteloos

Wees niet stil, wees niet stil

Omdat je moet schreeuwen

Wees niet bang, wees niet bang

Vergeet niet dat je bang bent dat je beurt zal komen