Chega de Saudade - Souvenirs d'été - Yuksek, Julia Jean-Baptiste

Vai, minha tristeza

E diz a ela que sem ela não pode ser

Diz-lhe numa prece

Que ela regresse

Porque eu não posso mais sofrer

Chega de saudade

A realidade é que sem ela não há paz

Não há beleza

É só tristeza e a melancolia

Que não sai de mim, não sai de mim, não sai

Mas, se ela voltar, se ela voltar

Que coisa linda, que coisa louca

Pois há menos peixinhos a nadar no mar

Do que os beijinhos que eu darei na sua boca

Dentro dos meus braços

Os abraços hão de ser milhões de abraços

Apertado assim, colado assim, calado assim

Abraços e beijinhos, e carinhos sem ter fim

Que é pra acabar com esse negócio de viver longe de mim

Não quero mais esse negócio de você viver assim

ga mijn verdriet

En vertelt haar dat het zonder haar niet kan

Vertel het hem in een gebed

laat haar terugkeren

Omdat ik niet meer kan lijden

Genoeg heimwee

De realiteit is dat er zonder dat geen vrede is

er is geen schoonheid

Het is gewoon verdriet en melancholie

Dat komt niet uit mij, komt niet uit mij, komt niet uit

Maar als ze terugkomt, als ze terugkomt?

Wat een mooi ding, wat een gek ding

Omdat er minder vissen in de zee zwemmen

Dan de kussen die ik in je mond zal geven

in mijn armen

De knuffels zullen miljoenen knuffels zijn

Zo strak, zo gelijmd, zo stil

Knuffels en kusjes, en eindeloze liefkozingen

Wat gaat er een einde maken aan dit gedoe om ver van mij vandaan te wonen?

Ik wil niet meer dat je zo moet leven