Internal Incarceration - Year Of The Knife

I hold myself in contempt

I don’t give a fuck, I’ve nothing to hide

They just don’t understand

Since my mom passed

A part of me has really died

Heaven denied on an Earth that’s hell

I live in a skull no different from a cell

Sick of a body that I can’t leave behind

And what it takes to meditate a mind

From a womb to a tomb

These issues I’m facing

Alone in my room

Depend, depend on a friend

I can’t remember

How long it’s been

If there’s one thing I’ve learned

It’s comfort in nowhere

Nowhere to grow

It’s nobody’s fault but my own

To painfully exist, exist alone

In my internal incarceration

How do I break out?

You have to lose a lot

To find yourself

Even your innocence

Thinking back as a kid

What being alone did

It’s not so pretty now

That’s where addiction was found

I’d burn those houses down

Into a hole in the ground

And I’d burn them down again

And I’d make it evident

With satisfaction just to

Laugh at the fucking flames

From a womb to a tomb

These issues I’m facing

Alone in my room

Depend, Depend on a friend

I can’t remember

How long its been

If there’s one thing I’ve learned

It’s comfort in nowhere

Nowhere to grow

It’s nobody’s fault but my own

To painfully exist

Exist alone

In my internal incarceration

Ik houd mezelf in minachting

Het kan me geen fuck schelen, ik heb niets te verbergen

Ze begrijpen het gewoon niet

Sinds mijn moeder is overleden

Een deel van mij is echt dood

De hemel geweigerd op een aarde die de hel is

Ik woon in een schedel die niet anders is dan een cel

Ziek van een lichaam dat ik niet kan achterlaten

En wat er nodig is om te mediteren

Van baarmoeder tot graf

Deze problemen waar ik mee te maken heb

Alleen in mijn kamer

Afhankelijk, afhankelijk van een vriend

Ik kan het me niet herinneren

Hoe lang is het geleden?

Als er één ding is dat ik heb geleerd

Het is nergens comfortabel

Nergens om te groeien

Het is niemands schuld, behalve de mijne

Om pijnlijk te bestaan, moet je alleen bestaan

In mijn interne opsluiting

Hoe breek ik uit?

Je moet veel verliezen

Om jezelf te vinden

Zelfs je onschuld

Terugdenkend als een kind

Wat alleen zijn deed?

Het is nu niet zo mooi

Dat is waar verslaving werd gevonden

Ik zou die huizen platbranden

In een gat in de grond

En ik zou ze weer platbranden

En ik zou het duidelijk maken

Met tevredenheid gewoon om

Lach om de verdomde vlammen

Van baarmoeder tot graf

Deze problemen waar ik mee te maken heb

Alleen in mijn kamer

Afhankelijk, afhankelijk van een vriend

Ik kan het me niet herinneren

Hoe lang is het geleden?

Als er één ding is dat ik heb geleerd

Het is nergens comfortabel

Nergens om te groeien

Het is niemands schuld, behalve de mijne

Om pijnlijk te bestaan

alleen bestaan

In mijn interne opsluiting