Transilvania - Xiii. Stoleti

Mosty dnů,

čas překlenou,

legendám zapomenou.

A křídla noci obejmou tě,

pustá krajina a temno lesů smutek rodí

Transilvania!

Je prokletá a tajemná,

je země pověr nezbavená,

kamenné zdi hradu stojí nepokořené.

Jsou cesty které končí v horách

Transilvanie.

Všechny hvězdy vyjdou

a noc začíná.

Tajemná je země Transilvania.

Jé ó Transilvanie jé ó

Transilvania

Zasněná a hledaná,

je staletá, ukrývaná.

Vítr smutné písně zpívá,

bloudí krajinou.

Ve sněhu jdou stopy vlků

tichem přede mnou.

Všechny hvězdy vyjdou

a noc začíná.

Tajemná je země Transilvania.

Jé ó Transilvanie jé ó

Transilvanie jé ó

Transilvanie jé ó

Transilvanie jé ó

Bruggen van dagen

tijdspanne,

ze zullen de legendes vergeten.

En de vleugels van de nacht zullen je omhelzen,

desolaat landschap en donkere bossen baart verdriet

Transsylvanië!

Ze is vervloekt en mysterieus,

het land is vrij van bijgeloof,

De stenen muren van het kasteel staan ​​onoverwonnen.

Er zijn paden die eindigen in de bergen

Transsylvanië.

Alle sterren zullen tevoorschijn komen

en de nacht begint.

Het land van Transsylvanië is mysterieus.

Ja, Transsylvanië, ja

Transsylvanië

Dromerig en gewild,

is eeuwenoud, verborgen.

De wind zingt droevige liederen,

dwaalt door het platteland.

Sporen van wolven lopen in de sneeuw

stilte voor mijn neus.

Alle sterren zullen tevoorschijn komen

en de nacht begint.

Het land van Transsylvanië is mysterieus.

Ja, Transsylvanië, ja

Transsylvanië is oh

Transsylvanië is oh

Transsylvanië is oh