Девочка снов - Xamm

Ты такая почти всегда!

Я не боюсь тебя обидеть.

Ты в две секунды успокоишься и опять

Примешься выводить меня из себя.

Жизнь будет не легкой, наоборот — очень трудной.

Я разбиваю руки об стены,

Который год подряд ты тупо ебешь мои нервы.

Ты будто джаз заезженной системы,

Где пудрой засоренный мозг не создает проблемы.

Мой милый ангел с характером стервы,

Мне часто сняться из прошлого сны.

То было детство, где впервые погорели схемы,

И мальчик девочке с прилавка ворует цветы.

Пишет стихи о чем-то большем, чем сможешь понять.

В его глазах твоя душа вспышка райских оттенках.

Он оставляет часть себя на тетрадных листах,

Чтоб не забыть ни на секунду о важных моментах.

От той улыбки, что манит как звезды.

Он же серьезно целый мир привел в твои глаза,

Когда ладонью вытирал так нежно твои слезы,

Он проникался твоей болью и сидел в слезах.

Бежали стрелки на часах, он забывал про время,

Потом так сладко засыпал у тебя в волосах.

Ты уходила каждый раз, в его любовь не веря,

Оставив свежий след духов своих на простынях.

Бежали стрелки на часах, время песок сквозь пальцы,

Он видел сны, как вы кружились в том медленном вальсе.

Ты в том черном же платье, с браслетом на запястье,

Он называет этот вечер Счастьем.

Zo ben je bijna altijd!

Ik ben niet bang om je te beledigen.

Je zult binnen twee seconden kalmeren en opnieuw

Je begint me gek te maken.

Het leven zal niet gemakkelijk zijn, integendeel, het zal heel moeilijk zijn.

Ik breek mijn handen aan de muren

Een jaar op rij verpest je mijn zenuwen stom.

Je bent als de jazz van een afgezaagd systeem,

Waar een met poeder verstopt brein geen probleem vormt.

Mijn lieve engel met het karakter van een teef,

Ik trek me vaak terug uit mijn vorige dromen.

Het was de kindertijd, waar voor het eerst plannen brandden,

En de jongen steelt bloemen van de toonbank naar het meisje.

Schrijft poëzie over iets meer dan je kunt begrijpen.

In zijn ogen is je ziel een flits van hemelse tinten.

Hij laat een deel van zichzelf achter op notitieboekjes,

Om belangrijke punten niet te vergeten.

Van die glimlach die wenkt als sterren.

Hij bracht serieus de hele wereld in je ogen,

Toen ik je tranen zo zachtjes afveegde met mijn handpalm,

Hij was doordrongen van jouw pijn en zat in tranen.

De wijzers van de klok liepen, hij vergat de tijd,

Toen viel ik zo zoet in je haar in slaap.

Je ging elke keer weg, niet gelovend in zijn liefde,

Een nieuw spoor van hun geest op de lakens achterlatend.

De wijzers van de klok liepen, de tijd was zand door je vingers,

Hij droomde dat je in die langzame wals ronddraaide.

Je bent in die zwarte jurk, met een armband om je pols,

Hij noemt deze avond Geluk.