The Arrival - WZRD

Have you heard the story about the boy who made a rocket?

He had all the things he needed, good friends and all the science

Gathered all his homies up to form a strong alliance

They’re cool and noble men, they’re honest, with hearts of lions

They worked together, piece-by-piece, to finish the project

He made it all work, boy’s a genius, he kissed his loved ones

And they all climbed aboard it and strapped in Born to go where no one’s gone before…

Will they know?

How far can we really go?

How far can we really go?

How do we go?

I’d surely like to know

How far can we really go?

Yeah…

The boy was saddened yet excited he finished the rocket

He thought of home, the girl who occupied his locket

There was no good, he needed a change, and thus he found it A place called Earth, blue and green, it was their arrival

The plants, the trees, extraordinary things, great place for science

So overwhelmed by this, he cut off the people who loved him

His mind corrupted, boy transformed into a wizard

All alone, he thinks about the days

He was born to go where no one’s gone before…

And so he thought…

How far can we really go?

How far can we really go?

How do we go?

I’d surely like to know

How far can we really go?

How far can we really go?

Heb je het verhaal gehoord over de jongen die een raket maakte?

Hij had alle dingen die hij nodig had, goede vrienden en alle wetenschap

Verzamelde al zijn vrienden om een ​​sterke alliantie te vormen

Het zijn coole en nobele mannen, ze zijn eerlijk, met een leeuwenhart

Stuk voor stuk werkten ze samen om het project te voltooien

Hij liet het allemaal werken, jongen is een genie, hij kuste zijn dierbaren

En ze klommen er allemaal aan boord en bonden zich vast in Born to go waar nog nooit iemand is geweest...

Zullen ze het weten?

Hoe ver kunnen we echt gaan?

Hoe ver kunnen we echt gaan?

Hoe gaan we?

Ik zou het zeker graag willen weten

Hoe ver kunnen we echt gaan?

Ja…

De jongen was bedroefd maar toch opgewonden dat hij de raket af had

Hij dacht aan thuis, het meisje dat zijn medaillon bezette

Er was niets goeds, hij had verandering nodig, en dus vond hij het. Een plaats genaamd Aarde, blauw en groen, het was hun aankomst

De planten, de bomen, buitengewone dingen, geweldige plek voor wetenschap

Dus overweldigd hierdoor, sneed hij de mensen af ​​die van hem hielden

Zijn geest verdorven, jongen getransformeerd in een tovenaar

Helemaal alleen, hij denkt aan de dagen

Hij is geboren om te gaan waar nog nooit iemand is geweest...

En dus dacht hij...

Hoe ver kunnen we echt gaan?

Hoe ver kunnen we echt gaan?

Hoe gaan we?

Ik zou het zeker graag willen weten

Hoe ver kunnen we echt gaan?

Hoe ver kunnen we echt gaan?