Horizon - Worship

I reached the core

Once the peak of life

The bleeding eyes

Of empty shells

A shattered vision

The failure that was man

Higher spires

Deeper

Graves

Graveyard horizon

Whence my eyes can’t flee

Every ruin

Is convicting me

They all, as one

Her voice foremost

Too dead to bear

Fingers damn

Then crumble to dust

Their touch is stone

The present past

Passed away

As life is lost

«In the dead city, only the echoes of my steps are alive

Like in a dream, I entered a shattered and half-buried house through its gaping

eyeholes

Inside a body of rags and ashes, she’s long dead, unknown, forgotten

I wipe the dirt from my wet eyes but I can hardly see

Look!

A brittle newspaper!

This… cannot be

It’s all a mad… unending nightmare!

These voices… I did nothing!

Nothing, you hear me?

Leave me alone!»

You live

Where we are doomed

To die

You must reveal

Our secret bane

Ik heb de kern bereikt

Eens het hoogtepunt van het leven

De bloedende ogen

Van lege schelpen

Een verbrijzelde visie

De mislukking die de mens was

Hogere torens

dieper

graven

Kerkhof horizon

Vanwaar mijn ogen niet kunnen vluchten

elke ruïne

Veroordeelt mij?

Ze allemaal, als één

Haar stem voorop

Te dood om te dragen

Vingers verdomme

Verbrokkel dan tot stof

Hun aanraking is steen

het huidige verleden

Overleden

Als het leven verloren gaat

"In de dode stad leven alleen de echo's van mijn stappen"

Als in een droom ging ik een verbrijzeld en half begraven huis binnen door zijn gapende

ooggaten

In een lichaam van vodden en as, is ze allang dood, onbekend, vergeten

Ik veeg het vuil van mijn natte ogen, maar ik kan nauwelijks zien

Kijken!

Een broze krant!

Dit kan niet

Het is allemaal een gekke ... oneindige nachtmerrie!

Deze stemmen... Ik deed niets!

Niets, hoor je me?

Laat me alleen!"

Je leeft

Waar we verdoemd zijn

Sterven

Je moet onthullen

Onze geheime vloek