Hourglass - Wish For Wings

I lay awake with my thoughts they are haunted

A place that I have dwelled but have never departed

I see a new sun but is it a new day?

Wrecked and wrestles collapsed and in decay

I can’t escape from the falling of silence

Take another breathe of my mere existence

The same thing that keeps me awake and feel alive

Is the same thing that makes me wanna die

I’m a slave, I’m alone, losing my sanity

Chasing time, spiraling down, trapped in this reality

Have a spent my whole life waiting?

Every piece of me is falling apart

I’m like a shit without an ocean

I can’t set sail till theirs light in a sea of dark

Endless nights I am running in circles

Taking all things negative I keep them inside

This place has never felt like home

I’m a waist, unrested and there’s no place to hide

Can’t you see from my bloodshot eyes

My will for life has weakened and it’s hard to revive

Is my sun setting, has it rising above me?

Hoping that there’s more out there than this

I can’t remain

In this fucking hole

Locked in my mind

I’m a fortress

There’s no way out from here

Ik lag wakker met mijn gedachten dat ze spookten

Een plek waar ik heb gewoond maar nooit ben weggegaan

Ik zie een nieuwe zon, maar is het een nieuwe dag?

Gesloopt en worstelt ingestort en in verval

Ik kan niet ontsnappen aan het vallen van de stilte

Haal nog een adem uit mijn loutere bestaan

Hetzelfde dat me wakker houdt en me levend houdt

Is hetzelfde waardoor ik dood wil?

Ik ben een slaaf, ik ben alleen, ik verlies mijn gezond verstand

De tijd najagen, neerdalen, gevangen zitten in deze realiteit

Heb ik mijn hele leven gewacht?

Elk stukje van mij valt uit elkaar

Ik ben als een stront zonder een oceaan

Ik kan niet zeilen tot het hun licht is in een zee van duisternis

Eindeloze nachten loop ik in cirkels

Als ik alle dingen negatief neem, houd ik ze binnen

Deze plek heeft nog nooit als thuis gevoeld

Ik ben een taille, onrustig en er is geen plek om me te verstoppen

Kun je het niet zien vanuit mijn bloeddoorlopen ogen

Mijn wil voor het leven is verzwakt en het is moeilijk om te doen herleven

Gaat mijn zon onder, komt hij boven mij uit?

In de hoop dat er meer is dan dit

Ik kan niet blijven

In dit verdomde gat

Opgesloten in mijn gedachten

Ik ben een fort

Er is geen uitweg vanaf hier