After the Storm - WINGTIPS

Lights out, blinded sight, Lost in the black tonight

We’re closing in upon the edge of everlasting life

Eyes open, fingers crossed, stuck in the afterthought

An open door I knew I’d curse among the life I lost

And you’re drifting away

This time I know you’ll never come back

You say you’re going insane

Let me explain

When you see me, you won’t hear me

But after the storm you’re bound to understand what I think

Eyes are breathing, almost bleeding

But, aftr the storm you’ll see how you were so dceiving

Was I by your side when you confided heartless?

Logic beckoned to my surprise and I was paralyzed

But you found me awake

I caught your silver tongue

Nighttime fell at last, highways ablaze in ashes

Emerging guilt beyond a doubt of your elastic cry

Sky blue pacific eyes, trying too hard to find

Another reason to be close as everybody liked

And you’re drifting away

This time I know you’ll never come back

You think it’s always the same

And when you wind up questioning that which you’ve fabricated

All along in the affirmation, the invocation of your lies

An obsession with power

Sheer dominance seeping thru the cracks

Giving way to cataclysmic atmosphere as you tremble through the night

When you fear for your life, do you feel inconsequential?

Do you feel… like…

When you see me, you won’t hear me

But after the storm you’re bound to understand what I think

Eyes are breathing, almost bleeding

But, after the storm you’ll see how you were so deceiving

Lichten uit, verblind zicht, verdwaald in het donker vannacht

We naderen de rand van het eeuwige leven

Ogen open, vingers gekruist, vast in de bijzaak

Een open deur waarvan ik wist dat ik die zou vervloeken onder het leven dat ik verloor

En je drijft weg

Deze keer weet ik dat je nooit meer terugkomt

Je zegt dat je gek wordt

Laat het me uitleggen

Als je me ziet, hoor je me niet

Maar na de storm zul je zeker begrijpen wat ik denk

Ogen ademen, bijna bloeden

Maar na de storm zul je zien hoe je zo bedrogen was

Stond ik aan je zijde toen je me harteloos toevertrouwde?

Logica wenkte tot mijn verbazing en ik was verlamd

Maar je vond me wakker

Ik heb je zilveren tong gevangen

Eindelijk viel de nacht, snelwegen stonden in lichterlaaie

Opkomend schuldgevoel zonder twijfel van je elastische kreet

Hemelsblauwe pacifische ogen, te moeilijk te vinden

Nog een reden om dichtbij te zijn, zoals iedereen leuk vond

En je drijft weg

Deze keer weet ik dat je nooit meer terugkomt

Je denkt dat het altijd hetzelfde is

En als je uiteindelijk twijfelt aan wat je hebt verzonnen

De hele tijd in de bevestiging, de aanroeping van je leugens

Een obsessie met macht

Pure dominantie sijpelt door de kieren

Maakt plaats voor een catastrofale atmosfeer terwijl je door de nacht beeft

Als je voor je leven vreest, voel je je dan onbeduidend?

Heb je zin om…

Als je me ziet, hoor je me niet

Maar na de storm zul je zeker begrijpen wat ik denk

Ogen ademen, bijna bloeden

Maar na de storm zul je zien hoe je zo misleidde