Neswa-Pawuk - Windbruch

Где бледной луны хищный оскал

Пронзают кроны косматых елей

Кристальной воды у подножия скал

В отблеске тонут мириады огней

Те, что всегда дарят нам свет

В глубине бездонных бескрайних долин

Завтрашним утром мы встретим рассвет

Ведь ты рядом со мной и я не один

Острые когти на крыльях ночи

Режут пространство над головой

Голос крови — клич стаи волчьей

Манит и манит меня за собой

Вновь тишина молча объяла

Шелковой нитью дремлющий лес

Лунный рассвет укрыл одеялом

Наш микромир, полный чудес

По дремучим лесам, по топким болотам

По заснеженным склонам, холодным холмам

Под пылающим солнцем, под тусклой луной

По прочтенным страницам найдешь нас ты сам

Waar de bleke maan een roofzuchtige grijns is

Doorboor de kronen van ruige sparren

Kristalwater aan de voet van de rotsen

Ontelbare lichten verdrinken in de reflectie

Degenen die ons altijd licht geven

In de diepten van bodemloze eindeloze valleien

Morgenochtend ontmoeten we de dageraad

Je bent tenslotte naast me en ik ben niet alleen

Scherpe klauwen op de vleugels van de nacht

De ruimte boven je hoofd snijden

De stem van bloed is de kreet van een roedel wolven

Wenkt en wenkt me mee

Weer stilte in stilte omarmd

Een slapend bos met een zijden draad

Maanmorgen bedekt met een deken

Onze microkosmos vol wonderen

Door dichte bossen, door moerassige moerassen

Op besneeuwde hellingen, koude heuvels

Onder de brandende zon, onder de schemerige maan

Op de pagina's die u leest, vindt u ons zelf