Reservations for Dorsia - Wind Walkers

Nothing ever seems to go

According to the plan we set in stone

I’ve tried to write my own way

But every road I take leads back to you

You did this to me?

No, I did

And if I can’t be honest with myself

I can’t be honest with you

But I’m losing it again

Fading in and out of consciousness

Yeah, I’m losing it again

I’ve dug this hole I’m buried in

I’ve taken my humanity

And dragged it through the mud

Built my chains, link by link

And waited for the flood

You did this to me?

No, I did

If I can’t be honest with myself

I can’t be honest with you

But I’m losing it again

Fading in and out of consciousness

Yeah, I’m losing it again

I’ve dug this hole I’m buried in

I was a waste of your life

I was a waste of your time

Just know I’m just as much a waste of mine

A fucking waste of life, life

It’s what I lack in honesty

That keeps me from serenity

A stolen heart and baited breath

A monster that is cold

And left alone to face its own demise

To swim and drown in broken lives

The one caged bird you couldn’t keep

Has clipped its wing;

can only sleep

A stormy cloud from better days

A silken fog lost in the haze

But it’s what I lack in honesty

That’s killed the man I want to be

Killed the man I want to be

Er lijkt nooit iets te gaan

Volgens het plan dat we in steen hebben gezet

Ik heb geprobeerd op mijn eigen manier te schrijven

Maar elke weg die ik neem leidt terug naar jou

Heb je mij dit aangedaan?

Nee, dat deed ik

En als ik niet eerlijk tegen mezelf kan zijn

Ik kan niet eerlijk tegen je zijn

Maar ik ben het weer kwijt

In en uit het bewustzijn verdwijnen

Ja, ik ben het weer kwijt

Ik heb dit gat gegraven waarin ik begraven ben

Ik heb mijn menselijkheid genomen

En sleepte het door de modder

Mijn ketens opgebouwd, link voor link

En wachtte op de vloed

Heb je mij dit aangedaan?

Nee, dat deed ik

Als ik niet eerlijk tegen mezelf kan zijn

Ik kan niet eerlijk tegen je zijn

Maar ik ben het weer kwijt

In en uit het bewustzijn verdwijnen

Ja, ik ben het weer kwijt

Ik heb dit gat gegraven waarin ik begraven ben

Ik was een verspilling van je leven

Ik was een verspilling van je tijd

Weet gewoon dat ik net zo'n verspilling van mezelf ben

Een verdomde verspilling van leven, leven

Het is wat ik in eerlijkheid mis

Dat weerhoudt me van sereniteit

Een gestolen hart en ingehouden adem

Een monster dat koud is

En alleen gelaten om zijn eigen ondergang onder ogen te zien

Om te zwemmen en te verdrinken in gebroken levens

De enige gekooide vogel die je niet kon houden

Heeft zijn vleugel geknipt;

kan alleen slapen

Een stormachtige wolk uit betere dagen

Een zijden mist verloren in de nevel

Maar het is wat ik in eerlijkheid mis

Dat heeft de man vermoord die ik wil zijn

De man vermoord die ik wil zijn