Carol from HR - wilmette

I just can’t help myself from where I wanna go from here

The only thing I know is that I’m really slow at figuring myself out

Now I don’t know where I want go, stuck in place like stone

Reminisce about the things I love, try to work it out

Memories of what I do the most never seem to fit

But I just can’t shake the thought of this, I just want to know

Will I ever set myself apart from the stress?

Burned into me, create this fallacy in my head

So I’ll knock on your door even though your not in

I’ll hide away

Drank away the night

So I could send you a text with the little dignity I had left

When it came and it went I just let it go

I know you’re there

And I’d like to say I’m sorry for my despair

As I stare into you absently

Ik kan mezelf gewoon niet helpen van waar ik heen wil vanaf hier

Het enige dat ik weet, is dat ik erg traag ben in het uitzoeken van mezelf

Nu weet ik niet waar ik heen wil, vast op zijn plaats als steen

Haal herinneringen op aan de dingen waar ik van hou, probeer het uit te werken

Herinneringen aan wat ik het meest doe, lijken nooit te passen

Maar ik kan de gedachte hieraan gewoon niet van me afschudden, ik wil het gewoon weten

Zal ik mezelf ooit onderscheiden van de stress?

In mij gebrand, creëer deze misvatting in mijn hoofd

Dus ik klop op je deur, ook al ben je niet binnen

Ik zal me verstoppen

Dronk de nacht weg

Zodat ik je een sms kon sturen met het beetje waardigheid dat ik nog had

Toen het kwam en het ging, liet ik het gewoon gaan

Ik weet dat je daar bent

En ik zou willen zeggen dat het me spijt voor mijn wanhoop

Terwijl ik afwezig in je staar