Stones - Willow Robinson

Good to hear your home again

I worried to my bones

My cheeks felt like stones

I know ive never felt this way

You caught me out like a vulture

gorging its prey

Addicted to hearing your voice

Every moment

But no matter how loud i shout

My love will never transcend these ills

Like half of me has gone

Leaving my core exposed to the cold wind

A crisp frost rattling my organs

I shouldnt have left you so soon

Everyday waking up in a cold bed and the dull light exposing the emptiness of my

room

I feel a, tremble in my lip

And a sorrow shows in my eye

At the thought of you alone at night

Staring at the same stars as me in the sky

Addicted to hearing your voice

Every moment

But no matter how loud i shout

My love will never transcend these ills

Like half of me has gone

Leaving my core exposed to the cold wind

A crisp frost rattling my organs

I shouldnt have left you so soon

Everyday waking up in a cold bed and the dull light exposing the emptiness of my

room

The emptiness is exposed

Everyday

Everyday

Everyday

The emptiness is exposed

Everyday

Everyday

Everyday

Goed om je huis weer te horen

Ik maakte me zorgen tot mijn botten

Mijn wangen voelden aan als stenen

Ik weet dat ik me nog nooit zo heb gevoeld

Je betrapte me als een gier

zijn prooi volproppen

Verslaafd aan het horen van je stem

Elk moment

Maar hoe hard ik ook schreeuw

Mijn liefde zal deze kwalen nooit overstijgen

Alsof de helft van mij weg is

Mijn kern blootstellen aan de koude wind

Een knapperige vorst die mijn organen laat rammelen

Ik had je niet zo snel moeten verlaten

Elke dag wakker worden in een koud bed en het doffe licht dat de leegte van mijn

kamer

Ik voel een, tril in mijn lip

En een verdriet verschijnt in mijn ogen

Bij de gedachte aan jou alleen 's nachts

Staren naar dezelfde sterren als ik in de lucht

Verslaafd aan het horen van je stem

Elk moment

Maar hoe hard ik ook schreeuw

Mijn liefde zal deze kwalen nooit overstijgen

Alsof de helft van mij weg is

Mijn kern blootstellen aan de koude wind

Een knapperige vorst die mijn organen laat rammelen

Ik had je niet zo snel moeten verlaten

Elke dag wakker worden in een koud bed en het doffe licht dat de leegte van mijn

kamer

De leegte wordt blootgelegd

Elke dag

Elke dag

Elke dag

De leegte wordt blootgelegd

Elke dag

Elke dag

Elke dag