The Thirty-Third Of August - Willie Nelson

Well today there’s no salvation, the band’s packed up and gone

Left me standin' with a penny in my hand

There’s a big crowd at the station where a blind man sings his songs

And he can see what I can’t understand

It’s the thirty-third of August and I’m finally touching down

Eight days from Sunday, Lord, I’m Saturday-bound

Once I stumble through the darkness, tumble to my knees

A thousand voices screaming through my brain

Woke up in the squad car, busted down for vagrancy

And outside my cell, sure as hell, it looked like rain

It’s the thirty-third of August and I’m finally touching down

Eight days from Sunday, Lord, I’m Saturday-bound

Now I put my angry feeling under lock and chain

I hide my violent nature with a smile

Though the demons dance and sing their songs within my fevered brain

Not all my God-like thoughts, Lord, are defiled

Nou, vandaag is er geen redding, de band is ingepakt en weg

Liet me staan ​​met een cent in mijn hand

Er is een grote menigte op het station waar een blinde man zijn liedjes zingt

En hij kan zien wat ik niet kan begrijpen

Het is drieëndertig augustus en ik raak eindelijk aan

Acht dagen vanaf zondag, Heer, ik ben zaterdaggebonden

Als ik eenmaal door de duisternis strompel, tuimel dan op mijn knieën

Duizend stemmen schreeuwen door mijn brein

Werd wakker in de politieauto, opgepakt wegens landloperij

En buiten mijn cel, verdomme, het leek wel regen

Het is drieëndertig augustus en ik raak eindelijk aan

Acht dagen vanaf zondag, Heer, ik ben zaterdaggebonden

Nu zet ik mijn boze gevoel achter slot en grendel

Ik verberg mijn gewelddadige karakter met een glimlach

Hoewel de demonen dansen en hun liedjes zingen in mijn koortsige brein

Niet al mijn goddelijke gedachten, Heer, zijn verontreinigd