Never Really Mine - William Fitzsimmons

Did I meet you in the morning

I can never tell

We were coming down together

Sitting by the mission bell

I was overwhelmed with sadness

When I heard what you’d become

Maybe someone’s waiting for you

In a city further on from here, but

I’m not coming back for you

I’m not coming back for you

I’m not coming back for you

You were never really mine

And Erin’s in the corner

Sitting on a filthy floor

As another comes to see her

I can hear them through the door all night

Now we walk beside the water

As the sun begins to break

20 miles outside Boston

I don’t see your face anymore, but

I’m not coming back for you

I’m not coming back for you

I’m not coming back for you

You were never really mine

Never really mine at all

Heb ik je 's ochtends ontmoet?

Ik weet het nooit

We kwamen samen naar beneden

Zittend bij de missiebel

Ik was overweldigd door verdriet

Toen ik hoorde wat je zou worden

Misschien wacht er iemand op je

In een stad verderop van hier, maar

Ik kom niet terug voor jou

Ik kom niet terug voor jou

Ik kom niet terug voor jou

Je was nooit echt van mij

En Erin is in de hoek

Zittend op een vuile vloer

Als een ander haar komt opzoeken

Ik kan ze de hele nacht door de deur horen

Nu lopen we langs het water

Als de zon begint te breken

20 mijl buiten Boston

Ik zie je gezicht niet meer, maar

Ik kom niet terug voor jou

Ik kom niet terug voor jou

Ik kom niet terug voor jou

Je was nooit echt van mij

Nooit echt de mijne