Grasp - Widower

i’ve been in denial for a while now, but i’m coming around

i’ve been blowing in a weird wind, wayward as a Greyhound

you took my grief with a grain of salt, it was difficult, it was all my fault

a long distance phone call from Philadelphia, i was drunk and i needed to talk

but once i had you attention, there’s so much i meant to mention

there’s some things that i have come to understand

you were dry land, i was a drowning man

they say the safest place is a basement in a storm

well darling during downpours, you were my cellar door

well, i half-assed, i gift-wrapped a piece of shit

i was the bearer of bad news, your worst birthday present

that forlorn uniform you fold, and your ice cold eyes rolled

there’s something things that i have come to understand

you were dry land, i was a drowning man

they say the safest place is a basement in a storm

well darling during downpours, i was so self-absorbed

and time will tell if the hand your dealt is worth a damn

there’s no knowing in advance, and the one you held has lost it’s grasp

ik ben al een tijdje in ontkenning, maar ik kom eraan

ik heb in een rare wind geblazen, eigenzinnig als een Greyhound

je nam mijn verdriet met een korreltje zout, het was moeilijk, het was allemaal mijn schuld

een interlokaal telefoontje vanuit Philadelphia, ik was dronken en moest praten

maar toen ik eenmaal je aandacht had, was er zoveel dat ik wilde noemen

er zijn een aantal dingen die ik ben gaan begrijpen

jij was droog land, ik was een verdrinkende man

ze zeggen dat de veiligste plek een kelder in een storm is

nou lieverd tijdens de regenbuien, je was mijn kelderdeur

nou, ik ben halfslachtig, ik heb een stuk stront ingepakt

ik was de brenger van slecht nieuws, je slechtste verjaardagscadeau

dat verlaten uniform dat je opvouwt, en je ijskoude ogen rolden

er is iets dat ik ben gaan begrijpen

jij was droog land, ik was een verdrinkende man

ze zeggen dat de veiligste plek een kelder in een storm is

nou lieverd tijdens stortbuien, ik was zo egocentrisch

en de tijd zal leren of de hand die je hebt gedeeld de moeite waard is

je weet het niet van tevoren, en degene die je vasthield heeft zijn greep verloren