Facades II - Whitley

We never meant to be this bad

We never meant to be this sad

We never meant to be a lot of things

That were lurking in the dark

I applaud the facade of every broken heart

Where dreams are just screams from a deep undying dark

Or where sweet birds are the words of a world

That hurled you down to the ground where you found

Where you are now, where you found solid ground

Buy me a new set of shoes

I’ll write out a new set of rules

I’ll feed you my heart and we will see

If we can cure your disease

I applaud the facade of every broken heart

Where dreams are just screams from a deep undying dark

Or where sweet birds are the words of a world

That hurled you down to the ground where you found

Where you are now, where you found solid ground

I’m an altruist with a selfish hand

But I know and I choose, am I something higher?

I need something harder in my veins

My blood won’t help me from privileged pains

Het was nooit onze bedoeling om zo slecht te zijn

Het was nooit onze bedoeling om zo verdrietig te zijn

Het was nooit onze bedoeling om veel dingen te zijn

Die op de loer lagen in het donker

Ik juich de façade van elk gebroken hart toe

Waar dromen slechts geschreeuw zijn uit een diepe, onsterfelijke duisternis

Of waar lieve vogels de woorden van een wereld zijn

Dat sleurde je naar de grond waar je het vond

Waar je nu bent, waar je vaste grond vond

Koop een nieuwe set schoenen voor mij

Ik schrijf een nieuwe reeks regels op

Ik zal je mijn hart voeden en we zullen zien

Als we uw ziekte kunnen genezen

Ik juich de façade van elk gebroken hart toe

Waar dromen slechts geschreeuw zijn uit een diepe, onsterfelijke duisternis

Of waar lieve vogels de woorden van een wereld zijn

Dat sleurde je naar de grond waar je het vond

Waar je nu bent, waar je vaste grond vond

Ik ben een altruïst met een egoïstische hand

Maar ik weet het en ik kies, ben ik iets hogers?

Ik heb iets harders in mijn aderen nodig

Mijn bloed helpt me niet tegen bevoorrechte pijnen