Souls in Permafrost - While Heaven Wept

The highest of hopes left impossible debts

Of darkness and pain and deeper regrets

Facing our future of paradise lost

Interred my soul in permafrost

Motionless oceans cease

With barriers of stone

Scarred by algid winds

Through centuries blown

A distance that cannot be bridged

Where only the dead have ever voyaged

Where spirits entwine in holocaust

You buried my heart in permafrost

A solitary prison

Wrought from anguish and ic

Confining ravaged hearts

No hope can xcise

A prisoner of ice

The sole survivor of this wreckage

A shattered spirit far beyond salvage

De hoogste hoop liet onmogelijke schulden achter

Van duisternis en pijn en diepere spijt

Geconfronteerd met onze toekomst van het verloren paradijs

Mijn ziel begraven in permafrost

De roerloze oceanen houden op

Met stenen barrières

Getekend door algid winden

Door de eeuwen heen geblazen

Een afstand die niet kan worden overbrugd

Waar alleen de doden ooit hebben gereisd

Waar geesten verstrengelen in de holocaust

Je begroef mijn hart in permafrost

Een eenzame gevangenis

Gemaakt van angst en ic

Verwoeste harten opsluiten

Geen hoop kan verlossen

Een gevangene van ijs

De enige overlevende van dit wrak

Een verbrijzelde geest ver voorbij de redding