Ballad of Lou the Welterweight - Wesley Schultz

Powder your nose, pull off your pantyhose

Let me love you from behind, my darling

Powder your nose, pull on your pantyhose

We’re going down to my bout, my darling

Before the bell would ring, he had a way like Errol Flynn

As he sauntered to the ring with a sheet on

But the late rounds scared the girl

Heaven knows she thought the world of Lou

It was hard to see him swaying in the neon

Joey was a no-one, just some big dumb kid from Flushing

He had a face like an ugly boy, always pouting

He hit Louie kind of low, and he stumbles on th ropes

As the bookies blockd the rows, shouting

Powder your nose, pull off your pantyhose

Let me love you from behind, my darling

And powder your nose, pull on your pantyhose

We’re going down to my bout, my darling

The blows were hard and loud, he could hardly hear the crowd

In the bleachers where they howled, they were cheering

I remember in the eighth, it was clear that Lou was fading

When something caught his eye by the ceiling

He saw her as she spoke through the shifty yellow smoke

She said, «Louie, you look bad, are you dying?»

But Louie could not answer, his eyes were cast up to the rafters

And then they slowly sealed in silence

Poeder je neus, trek je panty uit

Laat me van achteren van je houden, mijn schat

Poeder je neus, trek je panty aan

We gaan naar mijn gevecht, mijn schat

Voordat de bel ging, had hij een manier zoals Errol Flynn

Terwijl hij naar de ring slenterde met een laken aan

Maar de late rondes maakten het meisje bang

De hemel weet dat ze dacht dat de wereld van Lou

Het was moeilijk om hem te zien zwaaien in het neon

Joey was een niemand, gewoon een grote domme jongen uit Vlissingen

Hij had een gezicht als een lelijke jongen, altijd pruilend

Hij raakte Louie een beetje laag, en hij struikelt over de touwen

Terwijl de bookmakers de rijen blokkeerden, schreeuwden ze:

Poeder je neus, trek je panty uit

Laat me van achteren van je houden, mijn schat

En poeder je neus, trek je panty aan

We gaan naar mijn gevecht, mijn schat

De klappen waren hard en luid, hij kon de menigte nauwelijks horen

Op de tribunes waar ze huilden, juichten ze

Ik herinner me dat in de achtste, het duidelijk was dat Lou vervaagde

Toen iets zijn aandacht trok aan het plafond

Hij zag haar terwijl ze sprak door de glibberige gele rook

Ze zei: "Louie, je ziet er slecht uit, ga je dood?"

Maar Louie kon geen antwoord geven, zijn ogen waren op de spanten gericht

En toen verzegelden ze langzaam in stilte