Valley Vista - Wendy And Lisa

Looking at the house they live in, I can’t believe I lived there

Since I left the dreams don’t end, I remember when I could sleep there

Sad am I, I wonder why?

Should I try to go inside?

I feel shy, across the street I hide

That window over there is where my mother and father slept

Each one with one eye open, hoping for better days to come

Looking at the house they live in, I can’t believe I lived there

Since I left the dreams don’t end, sometimes I wish I lived there

He came outside, I saw his pride

Should I try to go inside?

I feel shy, so across the street I hide

Behind the wall, my family once had our own secret place

I lived in fear each day that tomorrow would be the end of this place

Looking at the house they live in, I can’t believe I lived there

Since I left the dreams don’t end, sometimes I wish my family was there

My mother’s smile, my father’s fragile

Should I try to go inside?

And I feel shy, so across the street I hide

One day soon I hope I’ll find a home in my heart

To stop the dreams I have, just want to live within my past

Looking at the house they live in, I can’t believe I lived there

Since I left the dreams don’t end, but now I know I’m not there

Sad am I, I wonder why?

Should I try to go inside?

Well, I feel shy, so across the street I hide

Als ik naar het huis kijk waarin ze wonen, kan ik niet geloven dat ik daar heb gewoond

Sinds ik wegging, eindigen de dromen niet, ik herinner me wanneer ik daar kon slapen

Verdrietig ben ik, ik vraag me af waarom?

Moet ik proberen naar binnen te gaan?

Ik voel me verlegen, aan de overkant van de straat verstop ik me

Dat raam daar is waar mijn vader en moeder sliepen

Elk met één oog open, in de hoop dat er betere dagen komen

Als ik naar het huis kijk waarin ze wonen, kan ik niet geloven dat ik daar heb gewoond

Sinds ik wegging, eindigen de dromen niet, soms zou ik willen dat ik daar woonde

Hij kwam naar buiten, ik zag zijn trots

Moet ik proberen naar binnen te gaan?

Ik voel me verlegen, dus aan de overkant van de straat verstop ik me

Achter de muur had mijn familie ooit onze eigen geheime plek

Ik leefde elke dag in angst dat morgen het einde van deze plek zou zijn

Als ik naar het huis kijk waarin ze wonen, kan ik niet geloven dat ik daar heb gewoond

Sinds ik wegging, houden de dromen niet op, soms zou ik willen dat mijn familie erbij was

De glimlach van mijn moeder, mijn vader is kwetsbaar

Moet ik proberen naar binnen te gaan?

En ik voel me verlegen, dus aan de overkant van de straat verstop ik me

Op een dag hoop ik dat ik een thuis in mijn hart zal vinden

Om de dromen die ik heb te stoppen, wil ik gewoon in mijn verleden leven

Als ik naar het huis kijk waarin ze wonen, kan ik niet geloven dat ik daar heb gewoond

Sinds ik wegging, houden de dromen niet op, maar nu weet ik dat ik er niet ben

Verdrietig ben ik, ik vraag me af waarom?

Moet ik proberen naar binnen te gaan?

Nou, ik voel me verlegen, dus aan de overkant van de straat verstop ik me