Underneath a Question Mark - Weaver

Unaware of the charades

Playing with our shapes

The moment we’re alone, we can’t get no one to stay

We grow tired of what we make

We’re seven billion perfect starts

Underneath a question mark

Running out of steam, just to witness every part

Seven billion beaten hearts

And the chances are pulling you down

You’re gaining weight from the choices

When everyone wants you around

But no one accepts disappointments

I will try to get you home

When there’s to many ways to go

And you can’t settle for a road

Cause' you don’t want to get used to yourself again

Denying all you knew

Like seeing pictures from your youth

There’s nothing to be done, there is no other truth

You’ve already built your tomb

Name me your compass rose

And give back the needle that you stole

You learned to say goodbye before you learned hello

Now you don’t know which way to go

Indecisive like a second hand

You’re spinning around on a dial

Everything around you expand although you know that you’re just in denial

Every second another way

Hoping but it isn’t gonna stay

So you stay in a repetitive delay

Cause' you don’t want to get used to yourself again

From the moment it’d begun

Until you left that perfect pond

The flavors disappeared in one explosion

One life and on chewing gum

Don’t bother looking back

Spit out the unattached

And as perfection goes, looking for it’s path

Grow through these photographs

Because the chances are pulling you down

You’re gaining weight from the choices

When everything is coming around but you can’t find a way to hold it

I will try to get you there

Waving franticly to break your stare

Knowing that actually you’re aware

You just don’t want to get used to yourself again

Niet op de hoogte van de schertsvertoningen

Spelen met onze vormen

Op het moment dat we alleen zijn, kunnen we niemand krijgen om te blijven

We worden moe van wat we maken

We zijn zeven miljard perfecte starts

Onder een vraagteken

Geen stoom meer, gewoon om elk onderdeel te zien

Zeven miljard geslagen harten

En de kansen trekken je naar beneden

Je komt aan van de keuzes

Als iedereen je in de buurt wil hebben

Maar niemand accepteert teleurstellingen

Ik zal proberen je thuis te krijgen

Wanneer er te veel manieren zijn om te gaan

En je kunt geen genoegen nemen met een weg

Omdat je niet meer aan jezelf wilt wennen

Alles ontkennen wat je wist

Alsof je foto's uit je jeugd ziet

Er is niets aan te doen, er is geen andere waarheid

Je hebt je tombe al gebouwd

Noem me je kompasroos

En geef de naald terug die je gestolen hebt

Je leerde afscheid nemen voordat je hallo leerde

Nu weet je niet welke kant je op moet

Besluiteloos als een tweedehands

Je draait rond op een wijzerplaat

Alles om je heen breidt zich uit, hoewel je weet dat je gewoon in ontkenning bent

Elke seconde op een andere manier

In de hoop, maar het blijft niet

Dus je blijft in een repetitieve vertraging

Omdat je niet meer aan jezelf wilt wennen

Vanaf het moment dat het was begonnen

Tot je die perfecte vijver verliet

De smaken verdwenen in één explosie

Eén leven en kauwgom

Kijk niet achterom

Spuug het niet-gehechte uit

En zoals perfectie gaat, op zoek naar zijn pad

Groei door deze foto's

Omdat de kansen je naar beneden trekken

Je komt aan van de keuzes

Wanneer alles rond komt, maar je geen manier kunt vinden om het vast te houden

Ik zal proberen je daar te krijgen

Woedend zwaaien om je blik te onderbreken

Wetende dat je eigenlijk bewust bent

Je wilt gewoon niet meer aan jezelf wennen