They All Blame Me - Warmen

I was living alone with all my friends

I didn’t know my place

One moment they loved, laughed and cared

And another started to hate

I was running to them

Begging to stay, didn’t they understand

All I wanted was them to see what’s real

Try to forgive and forget

And they thought I was mad

But I was just sad

I knew they had won and wished me away

I was left behind

I had to look up and find them again

All I found was my lies

They deserted my life

Hit me hard, turned cold as ice

I thought I knew who they were

Now they’d dropped their disguise

And they thought I was mad

Still sad

I just wanted to cry

They wanted me to die

Hundreds of moments that I’ve forgot

Too many words that I’d not mind

Thousands of dreams didn’t come true

Losing someone and they all blame me

I renewed myself still scars were sore

But I learned to live again

Baby steps I’d walk a mile

And didn’t turn my head

I don’t know why I called them friends

Cause they didn’t forgive and forget

A new life and a new sunrise

Lonely but free

So I was mad

No more sad

Wanted to cry

Wanted me to die

Ik woonde alleen met al mijn vrienden

Ik wist mijn plaats niet

Het ene moment hielden ze van, lachten en gaven ze om

En een ander begon te haten

Ik rende naar ze toe

Smeken om te blijven, begrepen ze niet?

Ik wilde alleen maar dat ze zouden zien wat echt is

Probeer te vergeven en te vergeten

En ze dachten dat ik gek was

Maar ik was gewoon verdrietig

Ik wist dat ze hadden gewonnen en wenste me weg

Ik bleef achter

Ik moest opzoeken en ze weer vinden

Ik vond alleen mijn leugens

Ze hebben mijn leven verlaten

Raak me hard, werd koud als ijs

Ik dacht dat ik wist wie ze waren

Nu hadden ze hun vermomming laten vallen

En ze dachten dat ik gek was

Nog steeds verdrietig

Ik wilde alleen maar huilen

Ze wilden dat ik doodging

Honderden momenten die ik ben vergeten

Te veel woorden die ik niet erg vind

Duizenden dromen zijn niet uitgekomen

Iemand verliezen en ze geven mij allemaal de schuld

Ik hernieuwde mezelf nog steeds waren de littekens pijnlijk

Maar ik leerde weer te leven

Babystapjes Ik zou een mijl lopen

En draaide mijn hoofd niet om

Ik weet niet waarom ik ze vrienden noemde

Omdat ze niet vergeven en vergeten

Een nieuw leven en een nieuwe zonsopgang

Eenzaam maar vrij

Dus ik was boos

Niet meer verdrietig

Wilde huilen

Wilde dat ik dood ging