Нет мест - Восточный округ

Пацан с провинции с простой семьи, имея свои принципы,

Задумал чё-то сделать, чтоб было чем гордиться,

Собрав все мысли воедино, направив амбиции

На то, о чём мечтает он и что ему сниться.

Однажды проснувшись, он выбирает стратегию,

Уходит в путь, где миллион, как он, таких в забеге,

В большой сити, где повсюду расставлены сети,

Где ты приехал в гости, но тебя никто не встретит;

Где есть ходы, но на дверях навешаны замки,

И чтоб имели не тебя, надо иметь мозги,

Где проценты давят, будто зажали в тиски, —

Ебучие трясины, зыбучие пески.

Кто-то давно покинул пределы комфорта,

Кого-то удалили с корта, кого-то в пол мордой,

Кто-то приезжий, и пока почва нетвёрдая.

Быстро летят годы, но он пацан упёртый.

Перед глазами лез, для кого-то нет мест…

Где-то всплакнёт мать, где-то загрустит отец…

Опять замешан в чём-то, снова куда-то полез…

Где-то всплакнёт мать, где-то загрустит отец…

Пока не покорил свой Эверест…

Где-то всплакнёт мать, где-то загрустит отец…

Тонкий лёд под ногами, и ты слышишь треск…

Где-то всплакнёт мать, где-то загрустит отец…

Выбор так себе, и дни толкают дулом в спину,

Жмут к стенки, под расстрелом отбирают стимул.

Кто-то последний шанс, как кость собаке кинул.

Нас всех протестят: тот, кто не справился, тот сгинул.

Нас слишком много, и мест на всех не хватит.

Мысли материальны — эта хуйня не катит.

Один закон: хочешь наверх — ты должен быть голодным,

Быть голодным и свободным.

Это как новый квест — кто-то захочет сыграть.

Это как новый тест, который нужно нам решать.

Так сложно, голова кругом, можно заплутать,

И где-то взгрустнёт батя и заплачет мать.

Кому-то туз маз даст путёвочку к успеху.

Остальных поманит пальцем, мол поднапрягитесь сдэху,

Подскажет пару рыбных мест, ну, чисто так для смеху.

Тут кто-то уже порыбачил и ловить тут нехуй.

Припев:

Перед глазами лез, для кого-то нет мест…

Где-то всплакнёт мать, где-то загрустит отец…

Опять замешан в чём-то, снова куда-то полез…

Где-то всплакнёт мать, где-то загрустит отец…

Пока не покорил свой Эверест…

Где-то всплакнёт мать, где-то загрустит отец…

Тонкий лёд под ногами, и ты слышишь треск…

Где-то всплакнёт мать, где-то загрустит отец…

Een jongen uit de provincie uit een eenvoudig gezin, met zijn eigen principes,

Denken om iets te doen om trots op te zijn,

Alle gedachten samenbrengen, richting geven aan ambitie

Waar hij over droomt en waar hij over droomt.

Als hij op een dag wakker wordt, kiest hij een strategie,

Hij gaat op reis, waar een miljoen, zoals hij, in de race zijn,

In een grote stad waar overal netten zijn,

Waar je op bezoek kwam, maar niemand zal je ontmoeten;

Waar doorgangen zijn, maar sloten aan de deuren worden gehangen,

En om jou niet te hebben, moet je hersens hebben,

Waar de rente drukt, alsof hij in een bankschroef wordt geperst, -

Verdomde moerassen, drijfzand.

Iemand heeft lang de grenzen van comfort verlaten,

Iemand werd van de rechtbank verwijderd, iemand op de grond in de snuit,

Iemand is een nieuwkomer en tot nu toe is de grond niet solide.

De jaren vliegen snel, maar hij is een koppig kind.

Ik klom voor mijn ogen, er is geen plaats voor iemand ...

Ergens zal de moeder huilen, ergens zal de vader verdrietig zijn...

Weer ergens bij betrokken, weer ergens geklommen...

Ergens zal de moeder huilen, ergens zal de vader verdrietig zijn...

Tot ik mijn Everest overwon...

Ergens zal de moeder huilen, ergens zal de vader verdrietig zijn...

Dun ijs onder je voeten, en je hoort gekraak...

Ergens zal de moeder huilen, ergens zal de vader verdrietig zijn...

De keuze is zo-zo, en de dagen worden geduwd met een muilkorf in de rug,

Ze drukken tegen de muur, ze nemen de stimulus onder uitvoering weg.

Iemands laatste kans, zoals een bot naar een hond gooien.

We zullen allemaal worden geprotesteerd: degene die het niet aankon, kwam om.

We zijn met te veel en er zijn niet genoeg plaatsen voor iedereen.

Gedachten zijn materieel - dit afval rolt niet.

Eén wet: als je naar boven wilt gaan, moet je honger hebben,

Om hongerig en vrij te zijn.

Het is als een nieuwe zoektocht - iemand wil spelen.

Het is als een nieuwe test die we moeten oplossen.

Zo moeilijk, mijn hoofd tolt, je kunt verdwalen,

En ergens zal vader verdrietig zijn en moeder huilen.

Een aas van maz geeft iemand een toegangsbewijs tot succes.

De rest wenkt met een vinger, zeggen ze, span je in,

Zal je een paar visplekken vertellen, nou ja, puur voor de lol.

Iemand is hier al gaan vissen, en het is moeilijk om hier te vissen.

Refrein:

Ik klom voor mijn ogen, er is geen plaats voor iemand ...

Ergens zal de moeder huilen, ergens zal de vader verdrietig zijn...

Weer ergens bij betrokken, weer ergens geklommen...

Ergens zal de moeder huilen, ergens zal de vader verdrietig zijn...

Tot ik mijn Everest overwon...

Ergens zal de moeder huilen, ergens zal de vader verdrietig zijn...

Dun ijs onder je voeten, en je hoort gekraak...

Ergens zal de moeder huilen, ergens zal de vader verdrietig zijn...