Remords - Vortex

Pour tout le mal que j’ai fait

À moi, de sentir la douleur

Des remords qui grossissent

Dans mon âme

Et finissent par prendre tout la place

Malgré les pouvoirs du temps

La plaie reste ouverte

Ma prise de conscience me fait mal

Mes idées ne sont plus les miennes

Je veux faire taire vos voix dans ma tête

Je veux me repentir, je veux oublier

Ma morale a fléchi les genoux

Je sens le serpent se serrer

Autour de ma gorge

Mon souffle se fait plus rare

Le goût du sang envahit ma salive

Que celui qui n’a jamais pêché

ME LANCE LA PREMIÈRE PIERRE!

La route de ma pénitence est longue

Je la finirai dans ma tombe

Voor al het onrecht dat ik heb gedaan

De mijne om de pijn te voelen

Wroeging dat groeit

In mijn ziel

En uiteindelijk alle ruimte in beslag nemen

Ondanks de machten van de tijd

De wond blijft open

Mijn bewustzijn doet me pijn

Mijn ideeën zijn niet langer van mij

Ik wil je stemmen in mijn hoofd het zwijgen opleggen

Ik wil me bekeren, ik wil vergeten

Mijn moraal heeft hun knieën gebogen

Ik voel de slang strakker worden

rond mijn keel

Mijn adem wordt zeldzamer

De smaak van bloed dringt mijn speeksel binnen

dan hij die nooit gezondigd heeft

Gooit MIJ DE EERSTE STEEN!

De weg naar mijn boetedoening is lang

Ik zal haar afmaken in mijn graf