The Voyage - Vomitory

Indispensable hatred combined with tattered souls;

a sinister

Derision against all those who are expecting the new millennium

World war three and the waves of infection have defeated the name of life

Annihilation of the human self-destruction is the vision;

My dead mind still can see

My dead mind still can grasp;

Now when my soul levitates towards one of the opened circles

Into the never touched material, to begin defenseless in a new dimension

On my way I catch a glimpse of an obvious light, a summoning

That will bring away the malefactors that once belonged to the moon

Desperate screeches implore for mercy

Their footsteps forces through the infernal fog

With closed eyes in hope to regain the past

They dimly see the fateful fire whose glow pulsates a shine

That stretches after their expectant and fearful gazes

The skepticism that in immemorial times has been exercised by

Creatures now vanquish in endless punishment

Now when my soul levitates towards one of the opened circles

Into the never touched material, to begin defenseless in a new dimension

On my way i catch a glimpse of an obvious light, a summoning

That will bring away the malefactors that once belonged to the light

There senses no longer can accept the act

Defenseless you see your own organs collapse

«drain out the liquid of life»

Blood!

«drain out the liquid of life»

Distracted: now i breathe the most sinister breathe of them all

Coincident: the creation of the reincarnation so interesting and exiting

The hidden experience revealing parts that caress me through my coexistence

From epochs to millenniums far away from the core of atmosphere

Onmisbare haat gecombineerd met gehavende zielen;

een sinister

Bespotting tegen al diegenen die het nieuwe millennium verwachten

De derde wereldoorlog en de infectiegolven hebben de naam van het leven verslagen

Vernietiging van de menselijke zelfvernietiging is de visie;

Mijn dode geest kan nog steeds zien

Mijn dode geest kan nog steeds begrijpen;

Nu wanneer mijn ziel naar een van de geopende cirkels zweeft

In het nooit aangeraakte materiaal, om weerloos te beginnen in een nieuwe dimensie

Onderweg vang ik een glimp op van een duidelijk licht, een oproep

Dat zal de boosdoeners weghalen die ooit bij de maan hoorden

Wanhopige krijsen smeken om genade

Hun voetstappen dringen door de helse mist

Met gesloten ogen in de hoop het verleden terug te krijgen

Ze zien vaag het noodlottige vuur waarvan de gloed pulseert een glans

Dat strekt zich uit na hun verwachtingsvolle en angstige blikken

De scepsis die in onheuglijke tijden is uitgeoefend door

Wezens overwinnen nu met eindeloze straffen

Nu wanneer mijn ziel naar een van de geopende cirkels zweeft

In het nooit aangeraakte materiaal, om weerloos te beginnen in een nieuwe dimensie

Onderweg vang ik een glimp op van een duidelijk licht, een oproep

Dat zal de boosdoeners weghalen die ooit tot het licht behoorden

Er zijn zintuigen die de handeling niet langer kunnen accepteren

Weerloos zie je je eigen organen instorten

"laat de vloeistof van het leven weglopen"

Bloed!

"laat de vloeistof van het leven weglopen"

Afgeleid: nu adem ik de meest sinistere adem van allemaal in

Toeval: het ontstaan ​​van de reïncarnatie zo interessant en spannend

De verborgen ervaring die delen onthult die me strelen door mijn samenleven

Van tijdperken tot millennia ver weg van de kern van de atmosfeer