Насчёт шубы - Владимир Макаров

У тебя пальтецо худоватенькое,

Отвернёшь подлицо — бито ватенькою,

Оглядишь со двора — не мои не юга,

А твои севера, где снега да вьюга.

Я за тайны тайги, если ты пожелашь

Поведу сапоги в самаёжный шалаш,

А у них соболей, что от них заболей,

А бобров и куниц, что по бровь окунись!

На ведмедя бела выйду вылазкаю.

Чтобы шуба была, шкуру выласкаю.

Я ведмедя того свистом выворожу.

Я ведмедю тому морду выворочу!

Не в чулках джерси, подбирая джемпр,

Ты гуляй в шерсти кенгуров и зебр.

Чтобы ныл мороз по домам трубя,

Чтоб не мог мороз ущипнуть тебя!

Je jas is dun

Je wijst het af - geslagen met watten,

Je kijkt rond vanaf de tuin - niet de mijne, niet het zuiden,

En jouw noorden, waar sneeuw en sneeuwstormen zijn.

Ik ben voor de geheimen van de taiga, als je wilt

Ik breng de laarzen naar de samayezh-hut,

En ze hebben sabels, dat ze ziek worden,

En bevers en marters, wat een wenkbrauwduik!

Ik ga uit op een witte beer.

Om een ​​bontjas te hebben, zal ik de huid strelen.

Ik zal die beer fluiten.

Ik zal het gezicht van die beer eruit draaien!

Niet in jersey kousen, een trui oppakken,

Je loopt in de vacht van kangoeroes en zebra's.

Om vorst trompetterende huizen te jammeren,

Zodat de vorst je niet kan knijpen!