Я ушёл в далеко море - Виталий Крестовский, Ансамбль «Крёстные отцы»

Я ушел в далеко море,

В даль повел корабль свой.

В голубом морском просторе

Берегу страны покой.

И когда наступит вечер

На свиданье не приду,

Не возьму тебя за плечи,

Тебе песни не спою.

Как хорошо с тобою рядом,

Когда, родная, мы одни.

Когда любви в награду нам

Светили у оград и стен Бакинские огни.

Но вернусь к тебе я скоро,

Может, раннею весной.

Будешь ты встречать у моря

Мой корабль боевой.

И грустить нам не придется,

Не придется больше ждать.

И в Баку огонь зажгется,

Мы споем вдвоем опять:

Как хорошо с тобою рядом,

Когда, родная, мы одни.

Когда любви в награду нам

Светили у оград и стен Бакинские огни.

Ik ging naar de verre zee,

Hij leidde zijn schip in de verte.

In de blauwe zee

Ik houd het land rustig.

En als de avond komt

Ik ga niet op date

Ik zal je niet bij de schouders nemen

Ik zal geen liedjes voor je zingen.

Wat is het fijn om bij jou te zijn

Wanneer, lieverd, we alleen zijn.

Wanneer liefde onze beloning is

Bakoe-lichten schenen bij de hekken en muren.

Maar ik kom snel bij je terug,

Misschien het vroege voorjaar.

Ontmoet je elkaar bij de zee?

Mijn schip is in gevecht.

En we hoeven niet verdrietig te zijn

U hoeft niet langer te wachten.

En in Bakoe zal het vuur worden aangestoken,

We zingen weer samen:

Wat is het fijn om bij jou te zijn

Wanneer, lieverd, we alleen zijn.

Wanneer liefde onze beloning is

Bakoe-lichten schenen bij de hekken en muren.